Asimina pygmaea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asimina pygmaea
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

flaszowcowate

Rodzaj

asymina

Gatunek

Asimina pygmaea

Nazwa systematyczna
Asimina pygmaea (W.Bartram) Dunal
Monogr. Anonac. 84 1817[3]
Synonimy
  • Asimina secundiflora Shuttlew. ex Chapm.
  • Asimina secundiflora Shuttlew. ex Exell
  • Orchidocarpum pygmaeum (W. Bartram) Michx.
  • Pityothamnus pygmaeus (W. Bartram) Small
  • Porcelia pygmaea (W. Bartram) Pers.
  • Uvaria pygmea (W. Bartram) Torr. & A. Gray[3]

Asimina pygmaea (W.Bartram) Dunal – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje endemicznie w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych – w Georgii oraz na Florydzie[4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielony krzew dorastający do 0,5 m wysokości. Gałęzie mają kolor od pomarańczowoczerwonego do purpurowobrązowego. Młode pędy są owłosione[5].
Liście
Mają kształt od odwrotnie lancetowatego do odwrotnie owalnego. Mierzą 4–7 cm długości. Są skórzaste, pokryte kutnerem. Nasada liścia jest od zaokrąglonej do klinowej. Liść na brzegu jest wygięty. Wierzchołek jest tępy lub zaokrąglony. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 3–10 mm długości[5].
Kwiaty
Są pojedyncze. Wydzielają nieprzyjemny zapach. Mają kasztanową lub brązowożółtawą barwę. Działki kielicha mają owalny kształt i dorastają do 5–10 mm długości. Płatki zewnętrzne mają kształt od podłużnego do owalnie lancetowatego, osiągają do 1,5–3 cm długości, natomiast wewnętrzne są mniejsze, są wyprostowane i mają owalny kształt. Kwiaty mają 2–5 słupków[5].
Owoce
Żółtozielonkawe jagody, które tworzą owoc zbiorowy. Osiągają 3–4 cm długości[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na sawannach, w lasach sosnowych oraz zaroślach, na piaszczystym podłożu. Występuje na terenach nizinnych[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Asimina pygmaea (W.Bartram) Dunal. The Plant List. [dostęp 2015-07-31]. (ang.).
  4. Asimina pygmaea – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-31]. (ang.).
  5. a b c d e f Asiminia pygmaea. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-31]. (fr.).