Atak na autobus pod Wołnowachą
Nagranie z kamery na wieży w pobliżu punktu kontrolnego | |
Państwo | |
---|---|
Miejsce |
Buhas, w pobliżu Wołnowachy |
Data |
13 stycznia 2015 |
Godzina |
14:30 |
Liczba zabitych |
12 osób |
Liczba rannych |
18 osób |
Typ ataku |
ostrzał z BM-21 Grad |
Sprawca |
Doniecka Republika Ludowa (wg władz ukraińskich oraz Human Rights Watch) |
Położenie na mapie Ukrainy | |
47°36′45,4″N 37°31′45,5″E/47,612611 37,529306 |
Atak na autobus pod Wołnowachą – ostrzał autobusu 13 stycznia 2015 roku nieopodal miasta Wołnowacha w obwodzie donieckim Ukrainy. W wyniku ostrzału za pomocą systemu BM-21 Grad śmierć poniosło 12 osób, a 18 zostało rannych. Atak doprowadził do największej liczby ofiar śmiertelnych od czasu podpisania protokołu mińskiego we wrześniu 2014 roku, który miał na celu powstrzymanie wojny w Donbasie. Incydent został nazwany „aktem terroru” zarówno przez władze ukraińskie[1], jak i przedstawicieli Donieckiej Republiki Ludowej[2].
Początkowo separatyści przyznali się do udanego zniszczenia ukraińskiej blokady drogowej i rządowego punktu kontrolnego. Po doniesieniach o śmierci cywilów zaczęli kwestionować, że mają „techniczne możliwości” wycelowania w ten obszar rakietami[3][4]. Specjalna Misja Obserwacyjna OBWE dokonująca inspekcji miejsca zdarzenia oceniła na podstawie badań pięciu kraterów, że zostały one spowodowane przez „rakiety wystrzelone z kierunku północno-północno-wschodniego”, co wskazuje na dokonanie ataku przez siły DRL[5].
Atak
[edytuj | edytuj kod]13 stycznia autobus wiozący ludność cywilną jadąc ze wsi Złatoustiwka na północ do Doniecka mijał miasteczko Wołnowacha poruszając się po trasie Donieck – Mariupol (droga krajowa N20). Około 14:15 zbliżając się do strefy kontrolowanej przez bojowników Donieckiej Republiki Ludowej, autobus zatrzymał się na punkcie kontroli paszportowej. Wkrótce potem punkt kontrolny został ostrzelany, a liczne rakiety wylądowały obok linii pojazdów, w tym autobusu. Odłamek pocisku przedarł się i całkowicie unieruchomił autobus, zabijając i raniąc kilku pasażerów. Dziesięć osób zginęło na miejscu, a dwie kolejne zmarły wkrótce po przewiezieniu do szpitala w Wołnowasze[6][7].
Human Rights Watch odwiedziła miejsce ataku 21 stycznia i zbadała dziewięć kraterów w pobliżu punktu kontrolnego. Kratery i pozostałości po ostrzale wskazywały, że obszar ten został trafiony rakietami Grad[3]. Według HRW ataku dokonały siły Donieckiej Republiki Ludowej. Jak określono w publikacji, zaatakowany punkt kontrolny był najbardziej wysuniętym na północ ukraińskim punktem kontrolnym przed linią frontu. Ponadto konta w mediach społecznościowych wspierające DRL chwilę po ostrzale autobusu poinformowały o przeprowadzeniu udanego ataku na punkt kontrolny. Później te twierdzenia zostały usunięte lub zmodyfikowane, w niektórych przypadkach obwiniając ukraińskie siły rządowe za atak[3].
Jedna z teorii mówiła, że w autobus uderzyły odłamki miny podłożonej w pobliżu punktu kontrolnego. Według niej uderzenie rakiety Grad zdetonowało minę, której fragmenty uderzyły w autobus. HRW na podstawie zdjęć i nagrań określiło jednak, że uszkodzenie autobusu, wydają się odpowiadać atakowi rakiety Grad z głowicą odłamkowo-burzącą. Organizacja określiła atak rakietami Grad na punkt kontrolny w obecności dużej liczby cywilów, za nieproporcjonalnym i gwałcący prawo wojenne, a jako najbardziej prawdopodobnego sprawcę uznała siły DRL[3].
Prezydent Ukrainy Petro Poroszenko ogłosił 15 stycznia dniem żałoby narodowej w związku z atakiem pod Wołnowachą[8].
Śledztwo
[edytuj | edytuj kod]Według służby prasowej prokuratury obwodu donieckiego, siły DRL dokonały celowego ataku na drogę na trasie Donieck–Mariupol, zdając sobie sprawę, że poruszają się nią wyłącznie cywile. Jak zaznaczono, w ataku użyto ponad 40 pocisków Grad[1].
W dniu ataku na miejscu pojawiła się grupa operacyjno-śledcza, w skład której weszli pracownicy MSW, SBU i prokuratury obwodu donieckiego. Tego samego dnia wszczęto postępowanie karne ust. 3 art. 258 (akt terrorystyczny) Kodeksu karnego Ukrainy[1].
10 września 2016 roku w pobliżu miejsca ostrzału ustanowiono znak upamiętniający ofiary ataku[9].
17 stycznia 2017 roku Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy złożyło pozew do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, oskarżając Federację Rosyjską o „akty terroryzmu, dyskryminacji i bezprawnej agresji” wobec Ukrainy. Atak pod Wołnowachą Ukraina przytoczyła jako przykład wspierania przez Rosję nielegalnych grup zbrojnych zaangażowanych w działalność terrorystyczną[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Прокуратура расследует обстрел автобуса под Волновахой по статье „теракт”. UNIAN, 2015-01-13. [dostęp 2023-05-22]. (ros.).
- ↑ В ДНР возбудили уголовное дело по факту обстрела автобуса под Волновахой. Interfax, 2015-01-14. [dostęp 2023-05-22]. (ros.).
- ↑ a b c d Ukraine: Rising Civilian Death Toll. Human Rights Watch, 2015-02-03. [dostęp 2023-05-22]. (ang.).
- ↑ Did Separatists Boast Of Attack On Checkpoint That Killed 10 Civilians Before Trying To Blame Ukraine?. The Interpreter, 2015-01-13. [dostęp 2023-05-22]. (ang.).
- ↑ Latest from OSCE Special Monitoring Mission (SMM) to Ukraine based on information received as of 18:00 (Kyiv time), 16 January 2015. Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, 2015-01-17. [dostęp 2023-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (ang.).
- ↑ Ukraine conflict: Shell hits bus 'killing 12' in Buhas. BBC News, 2015-01-13. [dostęp 2023-05-22]. (ang.).
- ↑ Список погибших и раненых, пострадавших в результате террористического акта на пункте пропуска под г.Волновахой. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Ukrainy, 2015-01-13. [dostęp 2023-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (ros.).
- ↑ January 15 is the Day of Mourning for the people murdered by terrorists. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy, 2015-01-15. [dostęp 2023-05-22]. (ang.).
- ↑ Під Волновахою встановили пам’ятний знак жертвам обстрілу бойовиками рейсового автобуса. Radio Swoboda, 2016-09-10. [dostęp 2023-05-22]. (ukr.).
- ↑ Allen Cone: Ukraine files suit against Russia in Hague court for ‘aggression’. upi.com, 2017-01-17. [dostęp 2023-05-22]. (ang.).