Błeszczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Błeszczyńskipolski herb szlachecki znany z jedynego wizerunku pieczętnego, odmiana herbu Suchekomnaty.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym trąba czarna z okuciami i nawiązaniem złotymi.

Klejnot: pięć piór strusich.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Pieczęć Ch. K. Błeszczyńskiego, chorążego sieradzkiego z 1755 roku[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten, jako herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:

Błeszczyński. Rodzina o tym nazwisku używała też herbu Suchekomnaty bez odmian.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 33.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]