B-585 Sankt Pietierburg
.jpg)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ |
Łada |
| Projekt | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
26 grudnia 1997 |
| Wodowanie |
28 października 2004 |
 MW Rosji
| |
| Wejście do służby |
8 maja 2010 |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
66,8 m |
| Szerokość |
7,1 m |
| Zanurzenie |
6,7 m |
| Zanurzenie testowe |
300 metrów |
| Napęd | |
| 2 generatory Diesla 1 silnik elektryczny (2700 KM) | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Wyrzutnie torpedowe |
6 x 533 mm |
| Załoga |
34 |
B-585 Sankt Pietierburg (Б-585 «Санкт-Петербург») – rosyjski okręt podwodny z napędem diesel-elektrycznym skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Rubin, prototypowy okręt projektu 677, nazwanego też typem Łada.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okręty projektu 677, noszącego kryptonim Łada, miały być następcami projektu 877 w marynarce ZSRR. Prace projektowe rozpoczęły się w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Techniki Morskiej „Rubin” w 1987 roku, lecz projekt techniczny został przedstawiony do akceptacji dopiero w 1996 roku, już po rozpadzie ZSRR[1]. Charakteryzował się on nowym dla okrętów radzieckich i rosyjskich układem jednokadłubowym[2]. Równocześnie opracowano rodzinę podobnych okrętów typu Amur oferowanych na eksport[1]. W sierpniu 1997 roku Ministerstwo Obrony Rosji złożyło zamówienie na budowę prototypu[1].
Stępkę pod budowę okrętu położono 26 grudnia 1997 roku w stoczni Admirałtiejskije Wierfi w Petersburgu[2]. Budowa znacznie się przeciągała z powodu problemów finansowych Rosji, opóźnień poddostawców, a także zmian w projekcie[2]. Okręt wodowano 28 października 2004 roku i wówczas też ochrzczono jako B-585 „Sankt Pietierburg”[2]. 29 listopada 2005 roku okręt rozpoczął długotrwałe próby morskie i próby odbiorcze poszczególnych systemów[3]. Wśród przyczyn tego było niedopracowanie konstrukcji, pośpiech i zastosowanie ok. 130 nowych nie w pełni przetestowanych wzorów urządzeń, z których część sprawiała problemy[3]. W efekcie nie dotrzymano planów przekazania okrętu w 2006, ani 2007 roku i dopiero 22 kwietnia 2010 roku został przyjęty przez marynarkę do eksploatacji doświadczalnej, a 8 maja 2010 roku podniesiono na nim banderę[3].
Eksploatacja doświadczalna we Flocie Bałtyckiej wiązała się z dalszym długotrwałym usuwaniem niedoróbek i dopracowywaniem konstrukcji, zwłaszcza w zakresie systemu hydrolokacyjnego (Lira) i systemu dowodzenia (Litij) i ich integracji[3]. W 2012 roku podano, że marynarka zrezygnowała z okrętów projektu 677, z uwagi na niepotwierdzenie deklarowanych parametrów technicznych przez prototyp, lecz mimo to ostatecznie w 2013 roku podjęto decyzję o kontynuowaniu rozpoczętej w 2005 roku budowy dwóch jednostek seryjnych („Kronsztadt” i „Wielikije Łuki”)[3]. Latem 2013 roku przebazowano „Sankt Pietierburg” do Floty Północnej w celu dalszych prób[4]. Dopiero 21 września 2021 roku zakończono eksploatację próbną i okręt skierowano do służby liniowej w 161 Brygadzie Okrętów Podwodnych Floty Północnej[4]. Według nieoficjalnych informacji z 2024 roku, „Sankt Pietierburg” przeznaczony jednak został do wycofania ze służby[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Grotnik 2024 ↓, s. 72.
- ↑ a b c d Grotnik 2024 ↓, s. 73.
- ↑ a b c d e Grotnik 2024 ↓, s. 80-81.
- ↑ a b Grotnik 2024 ↓, s. 81.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Grotnik. Łada – gamechanger czy spóźniona premiera?. „Wojsko i Technika”. Nr 4/2024, s. 72, kwiecień 2024. Warszawa: Zespół Badań i Analiz Militarnych.
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.