Bank Rzemiosła i Handlu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bank Rzemiosła i Handlu
Data założenia

1948

Data likwidacji

1950

Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Bank Rzemiosła i Handlu – polski bank powołany na podstawie dekretu z 25 października 1948 o reformie bankowej z zadaniem finansowania w zakresie kredytów obrotowych rzemiosła, drobnego przemysłu i handlu oraz kontroli gospodarki finansowej osób korzystających z tych kredytów, finansowanie inwestycji zleconych przez Bank Inwestycyjny oraz sprawowanie nadzoru nad miejskimi spółdzielniami kredytowymi[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bank rozpoczął działalność 1 stycznia 1950 na podstawie rozporządzenie Ministra Skarbu z 1949[2]. Na podstawie rozporządzń Ministra Finansów przejął on następujące banki, kasy i spółdzielnie: Bank Spółdzielczy w Białej Podlaskiej, Bank Spółdzielczy w Bydgoszczy, Bank Ludowy w Chorzowie, Bank Ludowy w Chorzowie – Batory, Spółdzielczy Bank Ludowy w Częstochowie, Bank Udziałowy Spółdzielczy w Dąbrowie Górniczej, Bank Ludowy w Gdańsku, Spółdzielczy Bank Kredytowy w Gdańsku – Oliwie, Bank Ludowy w Gdyni, Bank Rybaków Morskich w Gdyni, Bank Kredytowy Spółdzielczy w Gnieźnie, Bank Spółdzielczy w Kaliszu, Bank Spółdzielczy Rzemieślników i Kupców Chrześcijańskich w Kaliszu, Bank Spółdzielczy w Katowicach, Bank Spółdzielczy w Krakowie na Podgórzu, Kasa Przemysłowców i Rolników Lubelskich w Lublinie, Polski Bank Ludowy w Mysłowicach, Kasa Kredytowo-Pożyczkowa w Poznaniu, Spółdzielczy Bank Mieszczański w Przemyślu, Bank Spółdzielczy w Radomiu, Bank Spółdzielczy w Rudzie Śląskiej, Bank Ludowy w Skarżysku Kamiennej, Bank Ludowy w Sopocie, Spółdzielczy Bank Rzemieślniczy w Sosnowcu, Bank Spółdzielczy w Szczecinie, Bank Spółdzielczy Rzemieślników Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie, Spółdzielczy Bank Kupiectwa i Drobnego Przemysłu w Warszawie, Spółdzielczy Bank Farmaceutów w Warszawie, Spółdzielczy Bank Techniczny w Warszawie,Centralna Kasa Spółdzielcza w Zamościu[3], Bank Związku Spółek Zarobkowych[4], Bank Spółdzielczy dla Produktywizacji Żydów[5].

Został zlikwidowany w 1951, a jego majątek został przejęty przez Bank Komunalny[6][7][8]. Formalne uchylenie statusu organizacyjnego znajdujemy w uchwale Rady Ministrów z 1972 w sprawie utraty mocy obowiązującej niektórych uchwał Rady Ministrów, Prezydium Rządu, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i Komitetu Ministrów do Spraw Kultury, ogłoszonych w Monitorze Polskim[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dekret z dnia 25 października 1948 r. o reformie bankowej. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-02-19].
  2. Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 19 grudnia 1949 r. w sprawie rozpoczęcia działalności Banku Rzemiosła i Handlu. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-02-19].
  3. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1950 r. w sprawie przekazania Bankowi Rzemiosła i Handlu przez niektóre spółdzielnie kredytowe agend oraz aktywów i pasywów, objętych rachunkiem polskim oraz postawienia tych spółdzielni w stan likwidacji. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-02-19].
  4. Przekazanie Bankowi Rzemiosła i Handlu przez Bank Związku Spółek Zarobkowych S.A. w Warszawie agend oraz aktywów i pasywów,... - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2024-02-19].
  5. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 czerwca 1950 r. w sprawie przekazania Bankowi Rzemiosła i Handlu przez Bank Spółdzielczy dla Produktywizacji Żydów z odp. udz. w Warszawie agend oraz aktywów i pasywów, objętych rachunkiem polskim. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-02-19].
  6. Ustawa z dnia 22 marca 1951 r. o zmianie przepisów o reformie bankowej. Dz. U. 1951 nr 18 poz. 143
  7. Przekazanie przez Bank Komunalny niektórych agend Bankowi Gospodarstwa Krajowego. - Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2024-02-19].
  8. Łukasz Kozera, Transformacja systemu bankowego PRL, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica” (5), muzhp.pl, 2011, s. 109 (pol.).
  9. Uchwała nr 304 Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 1972 r. w sprawie utraty mocy obowiązującej niektórych uchwał Rady Ministrów, Prezydium Rządu, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i Komitetu Ministrów do Spraw Kultury, ogłoszonych w Monitorze Polskim. M. P. 1972 nr 58 poz. 311