Bartłomiej (Anania)
Valeriu Anania | |
Metropolita Klużu, Alby, Kriszany i Marmaroszu | |
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia |
18 marca 1921 |
Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 2011 |
Metropolita Klużu, Alby, Kriszany i Marmaroszu | |
Okres sprawowania |
2006–2011 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
2 lutego 1942 |
Diakonat |
15 marca 1942 |
Prezbiterat |
1966 |
Chirotonia biskupia |
21 stycznia 1993 |
Odznaczenia | |
Data konsekracji |
21 stycznia 1993 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
|
Bartłomiej, imię świeckie Valeriu Anania (ur. 18 marca 1921, zm. 31 stycznia 2011 w Klużu-Napoce) – rumuński biskup prawosławny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wieczyste śluby mnisze złożył 2 lutego 1942. 15 marca tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona. W 1941 i 1942 był zatrzymywany i aresztowany za swoje przekonania religijne. W 1948 obronił doktorat w dziedzinie teologii. W latach 1949–1950 był inspektorem prowadzonych przez Rumuński Kościół Prawosławny szkół duchownych. Następnie przez rok wykładał historię Kościoła na wydziale historycznym Wyższego Instytutu Teologicznego w Bukareszcie. Od 1952 do 1958 kierował biblioteką patriarszą w Bukareszcie. Aresztowany ponownie w 1958 i skazany na 25 lat więzienia, odzyskał wolność razem z wieloma innymi wiernymi więzionymi za przekonania dzięki amnestii z 1964. W 1966 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i podjął pracę duszpasterską w Rumuńskim Prawosławnym Episkopacie Ameryki. W 1967 został wyświęcony na hieromnicha, a następnie podniesiony do godności archimandryty. Do Rumunii wrócił w 1976 i stanął na czele synodalnego oddziału ds. studiów biblijnych i działalności misyjnej. Ze stanowiska tego zrezygnował po sześciu latach. Zamieszkał w monasterze Văratec i do 1993 zajmował się wyłącznie pracą pisarską, tworząc dramaty i teksty teologiczne.
21 stycznia 1993 został wyświęcony na arcybiskupa Klużu-Napoki, zaś 2 marca 2006, po reorganizacji eparchii Kościoła, otrzymał godność metropolity Klużu, Alby, Kriszany i Marmaroszu. Rok później był jednym z kandydatów na nowego patriarchę Rumunii po śmierci Teoktysta. Początkowo opowiadał się za polityczną aktywnością duchowieństwa, następnie zmienił swoje stanowisko na przeciwne.
Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Narodowego Zasługi[1].
Zmarł wskutek choroby serca.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Pentru Merit”. presidency.ro. [dostęp 2017-09-22]. (rum.).