Barys Bikinin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barys Bikinin
Барыс Бікінін
Pełne imię i nazwisko

Barys Sciapanawicz Bikinin

Data i miejsce urodzenia

8 marca 1947
Bakały

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Barys Bikinin
Барыс Бікінін
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1947
Bakały

Przebieg służby
Lata służby

1969–1995

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Republiki Białorusi

Stanowiska

dowódca plutonu, kompanii, batalionu, zastępca dowódcy, dowódca pułku, brygady, kierownik Wydziału Wojsk Wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białorusi

Odznaczenia
Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe”

Barys Sciapanawicz Bikinin lub Bikkinin (biał. Барыс Сцяпанавіч Бікінін[a] lub Біккінін[1], ros. Борис Степанович Биккинин, Boris Stiepanowicz Bikkinin; ur. 8 marca 1947 w Bakałach) – radziecki i białoruski wojskowy i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 marca 1947 roku we wsi Bakały, w rejonie bakalińskim Baszkirskiej ASRR Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1981 roku ukończył Czelabiński Państwowy Instytut Pedagogiczny, w 1985 roku – Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego ze specjalnością „przygotowanie dowódczo-sztabowe i operacyjno-taktyczne”. Posiada stopień pułkownika. W latach 1969–1995 służył w Siłach Zbrojnych ZSRR, a następnie Siłach Zbrojnych Białorusi jako dowódca plutonu, kompanii, batalionu, zastępca dowódcy, dowódca pułku, brygady, kierownik Wydziału Wojsk Wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białorusi[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Baranowickiego-Południowego Okręgu Wyborczego Nr 10[1]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego, Obrony i Walki z Przestępczością[4]. Był bezpartyjny[1], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”, aktywnie działał na rzecz utworzenia Białoruskiego Patriotycznego Związku Młodzieży[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6] Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Bezpieczeństwa Narodowego[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].

Od 1997 roku był deputowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Białorusi i Rosji i pełnił w nim funkcję przewodniczącego Komisji ds. Bezpieczeństwa, Obrony i Walki z Przestępczością. Komisja ta liczyła w 2001 roku 7 członków[8].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Barys Bikinin jest żonaty, ma dwoje dzieci[5]. W 1995 roku mieszkał w Baranowiczach[1].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Барыс Сьцяпанавіч Бікінін (czyt. Barys Ściapanawicz Bikinin).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  2. a b Kto…, s. 33
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №28-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  5. a b c d Kto…, s. 34
  6. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  7. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
  8. Екадумава 2011 ↓, s. 507

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
  • Ірына Екадумава: Структура кіраўнічых органаў саюзнай дзяржавы Расіі і Беларусі. W: Пад агульнай рэд. В. Булгакава: Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.). Wyd. 2. Białystok, Wilno: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Białorutenistyki, 2011, s. 501–511. ISBN 80-86961-16-8. (biał.).