Beata Lorens
.jpg) Beata Lorens (2023) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia nowożytna Polski, historia powszechna nowożytna[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
20 listopada 2003 – historia |
| Habilitacja |
15 października 2015 – historia |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Stanowisko |
Profesor |
| Okres zatrudn. |
2016– |
Beata Lorens (ur. 1972 w Krośnie[2]) – polska historyczka, doktor habilitowany nauk humanistycznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodzi z Krościenka Wyżnego[3], gdzie ukończyła szkołę podstawową. Następnie kształciła się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Krośnie. W 1991 roku rozpoczęła studia historyczne w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. W 1996 roku ukończyła je, uzyskując tytuł magistra historii za pracę Ksiądz Wojciech Michna. Życie i działalność publiczna (1820–1893), napisaną pod kierunkiem Józefa Półćwiartka. W tymże roku została zatrudniona jako asystent w Zakładzie Historii Nowożytnej Instytutu Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie[2][4].
20 listopada 2003 roku[1] uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy Bractwa cerkiewne w diecezji przemyskiej obrządku wschodniego w XVII–XVIII wieku, której promotorem był Józef Półćwiartek[2]. 15 października 2015 roku[1] habilitowała się w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie historia na podstawie pracy Bazylianie prowincji koronnej w latach 1743–1780. W 2016 roku zatrudniono ją na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Historii Nowożytnej i Dziejów Kościoła Instytutu Historii Uniwersytetu Rzeszowskiego[2].
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]Jej zainteresowania naukowe skupiają się na stosunkach religijno-społecznych na pograniczu etnicznym polsko-ukraińskim w czasach nowożytnych, dziejach Kościoła katolickiego, unickiego oraz zakonu bazyliańskiego w Polsce. Interesuje się również dziejami szkolnictwa i kultury w I Rzeczypospolitej, przeszłością miejscowości ziemi sanockiej i przemyskiej oraz historią regionalną[2].
Jest autorką 4 książek i ponad 80 artykułów, współredagowała też 3 edycje źródłowe i 7 publikacji zbiorowych. Należy do Polskiego Towarzystwa Historycznego i Rady Naukowej Muzeum Regionalnego w Brzozowie. Jest również członkinią rad naukowych czasopism polskich i ukraińskich[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dr hab. Beata Lorens, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-05-26].
- ↑ a b c d e f dr hab. Beata Lorens, prof. UR [online], www.ur.edu.pl [dostęp 2023-05-26].
- ↑ „Krościenko Wyżne w dziennikach Emilii z Jabłonowskich Skrzyńskiej" [online], krosno112.pl [dostęp 2023-05-26] (pol.).
- ↑ Habilitacja na Wydziale Socjologiczno-Historycznym. Dr hab. Beata Lorens, „Gazeta Uniwersytecka Pracowników i Studentów Uniwersytetu Rzeszowskiego”, 91, 2006, s. 12, ISSN 1642-6797.