Benkin

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonym dwa srebrne topory skrzyżowane w skos, a pomiędzy nimi na górze i na dole po czarnej głowie dzika. W klejnocie nad hełmem w koronie takaż głowa dzika pomiędzy dwoma rogami bawolimi.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Autograf z 1797 roku^[1]. Herb pochodzi najprawdopodobniej z Inflant.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Herb Benkin z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

[1] Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.

[1]

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna