Bernard Meretyn
Bernard Meretyn (XVII w. - 1759) - lwowski architekt, prawdopodobnie pochodzący z terenów Cesarstwa Niemieckiego. Prekursor form rokokowych na ziemiach polskich[1].
Brak jest danych o życiu Bernarda Meretyna przed jego przybyciem do Lwowa w roku 1738.
Współpracował z architektem Marcinem Urbanikiem z Zamościa. Obydwaj nie należeli do lwowskiego cechu budowniczych, co stało się przyczyną nieustających konfliktów. Początkowo jego protektorem był radca mierjski Carlo Garani, dla którego przebudował pałac i kamienicę we Lwowie. Potem architekta zaprotegował starosta kaniowski Mikołaj Bazyli Potocki, który zlecił mu prace w Horodence i Buczaczu. Meretyn współpracował z rzeźbiarzen Janem Jerzym Pinzelem. Od 1745 roku był architektem nadwornym króla Augusta III.
W roku 1742 Meretyn zajmował się przebudową kościoła i klasztoru karmelitanek trzewiczkowych we Lwowie. Wiele projektów Meretyna zrealizowano dopiero po jego śmierci.
Twórczość:
- Sobór św. Jura we Lwowie (1746-1764)
- ratusz w Buczaczu (1750-1751)
- kościół Przemienienia Pańskiego w Tarnogrodzie (1750-1771)
- Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i klasztor Teatynów w Horodence (1743-1766)
- kościół Wszystkich Świętych w Hodowicy (1751-1758)
- kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Nawarii (1739–1748)
Dzieła przypisywane (z reguły bezpodstawnie):
- kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP w Kołomyi z lat 1762-72 (obecnie cerkiew, przebudowany)
- kościół parafialny w Brzozdowcach
- kościół parafialny w Łopatynie
- kościół parafialny w Busku
-
Sobór św. Jura we Lwowie
-
Kościół w Tarnogrodzie
-
Ratusz w Buczaczu
- ↑ Górska Aleksandra: Kresy. Przewodnik. Kraków: Wydawnictwo Kluszczynski, 2005, s. 32. ISBN 83-7447-006-2.