Bez limitu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Bez limitu
Album studyjny zespołu 2 plus 1
Wydany 1983
Nagrywany 1982–1983
Gatunek synth pop, rock, nowa fala
Długość 38:31
Wydawnictwo Tonpress
Producent Janusz Kruk
Oceny
Album po albumie

Bez limitu – album polskiego zespołu 2 plus 1, wydany w 1983 roku przez wydawnictwo Tonpress.

Ogólne informacje[edytuj]

Była to ósma studyjna płyta w karierze zespołu. Stanowiła odejście od wcześniejszego, folkowo-balladowego stylu zespołu na rzecz brzmienia New Wave – nurtu, który na początku lat 80. zdobył dużą popularność. Album prezentuje piosenki nagrane w stylu popowo-rockowym z domieszką elektroniki. Wszystkie teksty na płycie zostały napisane przez Andrzeja Mogielnickiego. Wiele z nich odwołuje się do ówczesnej sytuacji politycznej i społecznej w Polsce - panował wówczas stan wojenny i wielu muzyków tamtego okresu sprzeciwiało się systemowi w swojej twórczości. Płyta była nagrywana w studio na ulicy Sándora Petőfiego na warszawskim Wawrzyszewie[2]. Równolegle z płytą ukazała się także 72-stronicowa książeczka Bez limitu z nutami i tekstami wszystkich dziesięciu piosenek, wydana przez Związek Polskich Autorów i Kompozytorów.

Płyta spotkała się z bardzo pozytywnymi opiniami i osiągnęła duży sukces komercyjny. Zdobyła status złotej płyty za sprzedaż ponad 150 tysięcy egzemplarzy. Znalazły się na niej duże przeboje "Nic nie boli", "Requiem dla samej siebie", "Superszczur" czy "XXI wiek (dla wszystkich nas)". W ramach promocji nowego materiału zespół zagrał koncert w ramach festiwalu w Opolu w 1983 roku, uznany za awangardowy[3].

Album został wielokrotnie wznawiany na CD, m.in. w 1999 i 2003 roku, z zachowaną oryginalną szatą graficzną[4]. W 2000 płyta została reedytowana przez wydawnictwo Tomi, ze zmienioną okładką i zmodyfikowaną tracklistą.

Lista utworów[edytuj]

Wersja oryginalna[edytuj]

Strona A:

  1. „Krach” – 3:56
  2. „Gorące telefony” – 3:38
  3. „China Boy” – 3:44
  4. „Boogie o 7 zbójach” – 3:14
  5. „Nic nie boli” – 4:09

Strona B:

  1. „Requiem dla samej siebie” – 4:07
  2. „Superszczur” – 3:53
  3. „Gdy grali dla nas Rolling Stones” – 4:47
  4. „Hallo panie Freud” – 3:08
  5. „XXI wiek (dla wszystkich nas)” – 3:51

Reedycja Tomi[edytuj]

  1. „Krach”
  2. „China Boy”
  3. „Nic nie boli”
  4. „Requiem dla samej siebie”
  5. „Superszczur”
  6. „Gdy grali dla nas Rolling Stones”
  7. „Hallo panie Freud”
  8. „XXI wiek (dla wszystkich nas)”
  9. „Odpłyniesz wielkim autem”
  10. „Chińskie latawce”
  11. „Iść w stronę słońca”
  12. „Wielki mały człowiek”

Twórcy[edytuj]

2 plus 1:

Muzycy towarzyszący:

  • Bogusław Mietniowski – gitara basowa
  • Wacław Laskowski – perkusja, bębny
  • Jerzy Suchocki – perkusja, instrumenty klawiszowe
  • Krzysztof Słodkiewicz – gitara

Przypisy

  1. ↑ a b Wiesław Królikowski. Dwa Plus Jeden: Bez limitu. „Tylko Rock”. 5 (105), s. 52, 2000. ISSN 1230-2317. 
  2. ↑ Elżbieta Dmoch, 16 sierpnia 2008.
  3. ↑ Oficjalna strona zespołu Dwa Plus Jeden - Historia (pol.). 2plus1.com.pl. [dostęp 2016-03-15].
  4. ↑ Dwa Plus Jeden (2 Plus 1) in #1 Polish CD Store-Skok (pol.). www.polishmusic.ca. [dostęp 2009-06-07].

Bibliografia[edytuj]

p • d • e
2 plus 1
Janusz Kruk, Elżbieta Dmoch, Cezary Szlązak
Andrzej Krzysztofik, Andrzej Rybiński
Albumy studyjne
Minialbumy
Kompilacje
Wybrane piosenki
„Chodź, pomaluj mój świat” • „Czerwone słoneczko” • „Hej, dogonię lato” • „Wstawaj, szkoda dnia” • „Gwiazda dnia” • „Kołysanka matki” • „Na luzie” • „Odpłyniesz wielkim autem” • „Ding-dong” • „Windą do nieba” • „California mon amour” • „Taksówka nr 5” • „Easy Come, Easy Go” • „Singapore” • „Iść w stronę słońca” • „Kalkuta nocą” • „Nic nie boli” • „Krach” • „Requiem dla samej siebie” • „XXI wiek (dla wszystkich nas)” • „Superszczur” • „Wielki mały człowiek” • „Video” • „Chińskie latawce” • „Ocalę cię”
Zobacz także
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bez_limitu&oldid=48830278”