Przejdź do zawartości

Bhaskaraćarja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bhaskaraćarja (sanskryt भास्कराचार्य, trl. Bhāskarācārya, czyli Bhāskara nauczyciel, Bhāskara II), (11141185) – indyjski matematyk i astronom, kierownik obserwatorium astronomicznego w Ujjainie[1]. Uznawany za kontynuatora prac żyjącego w VII wieku matematyka i astronoma Bhāskary I[2].

Na podstawie wersetów zawartych w jego głównym dziele, Siddhantasiromani,, ustalono, że urodził się w 1114 roku w miejscowości Vijjadavida (Vijjalavida), a przebywał w paśmie gór Satpura w obrębie Ghatów Zachodnich.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Jego głównym dziełam było Siddhantasiromani, składające się z czterech części. Wśród nich najlepiej opracowane zostały:

Pozostałe to:

Wkład

[edytuj | edytuj kod]

Podał geometryczny dowód twierdzenia Pitagorasa[3], a także oszacowanie liczby pi równe czyli około

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bhaskara Aćarja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-20].
  2. Bhaskara II. Encyclopedia Britannica. [dostęp 2024-12-29]. (ang.).
  3. 53. Konferencja Studenckich Kół Naukowych Pionu Hutniczego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]