Biła
Część miasta Szczyrku | |
Widok na dolinę Biłej z dolnej stacji wyciągu „Beskid” | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Szczyrku |
1 stycznia 1956 |
SIMC |
0925933 |
Tablice rejestracyjne |
SBI |
Położenie na mapie Szczyrku | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego | |
49°43′18″N 19°00′24″E/49,721806 19,006556 |
Biła – dzielnica Szczyrku w formie ulicówki, położona w północnej części miasta, w dolinie potoku Biła, pomiędzy masywami górskimi Beskidka, Klimczoka i Magury.
Kazimierz Sosnowski w swym opracowanym jeszcze w latach międzywojennych „Przewodniku po Beskidach Zachodnich” opisywał Biłą jako dolinę ...krótką, szeroką i jasną, która w górnym końcu rozszerza się w piękny, zaciszny i słoneczny kocioł górski, z domami fantastycznie po zboczach rozrzuconymi[1].
Biła, dawniej samodzielna wieś w gminie Szczyrk, 20 lipca 1953 otrzymała status samodzielnej gromady w gminie Szczyrk[2]. 5 października 1954 włączona wraz ze Szczyrkiem Dolnym i Górnym do nowo utworzonej gromady Szczyrk[2]. W związku z nadaniem gromadzie Szczyrk statusu osiedla 1 stycznia 1956, stała się jego integralną częścią[3], a po otrzymaniu przez Szczyrk praw miejskich 1 stycznia 1973 – obszarem miejskim[4].
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- pozostałości po kompleksie skoczni narciarskich Biła
- skocznia narciarska Antoś
- naturalny tor saneczkowy
- wyciągi narciarskie na zboczach Beskidka
- schronisko THF „Chata Wuja Toma” na przełęczy Karkoszczonka
- punkt widokowy na Przełęczy Karkoszczonka.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- – do Schroniska na Klimczoku przez Sanktuarium „Na Górce” – 1 godz. 55 min.
- – do Schroniska na Klimczoku – 2 godz. 20 min.
- – do Brennej przez Karkoszczonkę – 1 godz. 10 min.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sosnowski Kazimierz: Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki. Wydanie IV pod red. B. Małachowskiego, Wiedza-Zawód-Kultura, Kraków 1948, s. 131
- ↑ a b Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie, 1953, nr 7, poz. 34.
- ↑ Dz.U. 1955 nr 45, poz. 299.
- ↑ Dz.U. 1972 nr 50, poz. 327.