Biała trucizna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biała trucizna
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1932

Data premiery

5 listopada 1932

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Reżyseria

Alfred Niemirski

Scenariusz

Antoni Marczyński, Henryk Zieliński

Główne role

Stefan Jaracz, Maria Dobrzyńska

Muzyka

Zygmunt Białostocki

Zdjęcia

Albert Wywerka

Scenografia

Stefan Norris

Produkcja

Henryk Zieliński

Wytwórnia

Sztuka

Biała trucizna – polski film fabularny (dramat) z 1932 roku. Obraz nie zachował się do dnia dzisiejszego.

Piosenki do filmu wykonał Mieczysław Fogg, zaś w scenach tanecznych udział wzięli: Zizi Halama i Feliks Parnell.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Film opowiada historię Jana Kańskiego, uzależnionego od kokainy przemysłowca. Wciągnięty w nałóg za przyczyną pięknej kobiety, odwraca się od rodziny i przyjaciół. Ratunek przed ostatecznym upadkiem zawdzięcza kilkuletniej córce, która wyrusza na poszukiwania ojca.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]