Białka (dopływ Bielnika)
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Źródło | |
| Miejsce | Śląski Grzbiet, Wielki Szyszak |
| Wysokość |
920 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Bielnik |
| Wysokość |
ok. 675 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Piechowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
Białka (niem. Wiessefloss[2]) – potok, prawy dopływ Bielnika[3].
Potok płynie w kierunku północnym w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy. Jego źródła znajdują się na północnych zboczach Wielkiego Szyszaka, poniżej Śnieżnych Kotłów na wysokości 920 m n.p.m. Uchodzi do Bielnika.
Białka odwadnia północne stoki Karkonoszy poniżej Wielkiego Szyszaka i Śnieżnych Kotłów. Płynie po granicie i jego zwietrzelinie. Cały obszar zlewni Białki porośnięty jest górnoreglowymi lasami świerkowymi.
W górnym biegu Białkę przecina czarny szlak turystyczny z Jagniątkowa do Schroniska PTTK „Pod Łabskim Szczytem”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Białka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-04-15].
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 9, ISBN 83-239-9607-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7