Białobłoty (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Białobłoty
wieś
Ilustracja
Fragment wsi z pozostałościami cmentarza ewangelickiego
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

pleszewski

Gmina

Gizałki

Liczba ludności (2022)

318[2]

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

63-308[3]

Tablice rejestracyjne

PPL

SIMC

0197830

Położenie na mapie gminy Gizałki
Mapa konturowa gminy Gizałki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Białobłoty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Białobłoty”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Białobłoty”
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego
Mapa konturowa powiatu pleszewskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Białobłoty”
Ziemia52°02′54″N 17°56′40″E/52,048333 17,944444[1]

Białobłoty (dawniej: Holendry Białobłoty[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Gizałki[5], położona ok. 40 km na północ od Ostrowa Wielkopolskiego, przy drodze wojewódzkiej nr 443 JarocinKonin.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona przez starostę Franciszka Stadnickiego 5 maja[4] 1787. Była to kolonizacja olęderska, głównie niemiecka. Koloniści otrzymali ziemię na terenach leśnych (do karczowania) i bagiennych (do osuszania). Nazwa wsi pochodzi zresztą od jasnych piasków, które występują w tym rejonie, a po deszczu tworzą rodzaj białawego błota[6].

Od września 1944 do stycznia 1945, na zachód od wsi, prowadziły działalność zrzucone na tyły frontu polsko-radzieckie grupy zwiadowcze pod dowództwem Owidiusza Gorczakowa, Sergiusza Iljaszewicza i Mikołaja Kozubowskiego. Współpracowały one z lokalną polską ludnością. W maju 1987 odsłonięto przed szkołą w Białobłotach pomnik w formie głazu pamiątkowego, upamiętniający te wydarzenia[6].

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Białobłoty, po jej zniesieniu w gromadzie Gizałki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

We wsi zachowały się pozostałości zrujnowanego cmentarza ewangelickiego[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4764
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 26 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Piotr Basiński, Puszcza Pyzdrska, mapa 1:55.000 z treścią krajoznawczą, Artem, Pyzdry, 2011, ISBN 978-83-913969-8-8
  5. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-01-17].
  6. a b Gmina Gizałki, Historia. [dostęp 2016-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)].
  7. Parafia Ewangelicko-Augsburska w Koninie