Biblioteka Wydziału Teologicznego UAM
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Wieżowej 2/4 |
| Wielkość zbiorów |
około 200.000 woluminów w 2011 roku |
| Rodzaje zbiorów | |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°24′35,1961″N 16°56′52,5419″E/52,409777 16,947928
| |
| Strona internetowa | |
Biblioteka Wydziału Teologicznego UAM – biblioteka należąca do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zlokalizowana przy ul. Wieżowej 2/4 na Ostrowie Tumskim w Poznaniu. Aktualnie (2014) z inicjatywy archidiecezji poznańskiej trwa budowa nowego gmachu biblioteki[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki zbioru sięgają roku 1564, kiedy to Adam Konarski powołał w Poznaniu pierwsze w Polsce diecezjalne seminarium duchowne wraz z biblioteką. W 1780 zlikwidowano Akademię Lubrańskiego, w ścisłym związku z którą seminarium działało, co wywołało konieczność reorganizacji tej instytucji i związanej z nią biblioteki. Księgozbiorem zajmował się odtąd wyznaczony w tym celu profesor, książki miały służyć wyłącznie kształceniu kleru diecezjalnego, ale korzystać z nich mogło całe duchowieństwo diecezji. Nie zezwalano na wynoszenie książek poza czytelnię. Księgozbiór cały czas rozwijano, m.in. w 1863 zakupiono kilkaset tomów dzieł patrystycznych wydawnictwa Jacques'a Migne'a. W XIX wieku, podczas kasaty przez Prusaków zakonów na terenie Wielkopolski, księgozbiory zakonne przechodziły niejednokrotnie w całości na rzecz biblioteki. Dwudziestolecie międzywojenne przyniosło zasadnicze zmiany w działaniu instytucji. Zbiory przyporządkowano do archiwum diecezjalnego (w 1939 liczyły około 200.000 egzemplarzy), a w seminarium pozostał jedynie zbiór podręczny. Podczas okupacji hitlerowskiej zbiory zmagazynowano w kościele św. Michała Archanioła przy ul. Stolarskiej, który Niemcy zamienili na magazyn książek. W 1944 alianci zbombardowali ten teren i część księgozbioru spłonęła, w tym kolekcja Minge'a i 40.000 starodruków. Dużą część rozkradziono po wyparciu Niemców i przed zabezpieczeniem kościoła przez władze polskie (straż uniwersytecką). Uratowała się większość książek zgromadzonych w dolnym kościele (świątynia jest dwupoziomowa), a także wywiezionych do Smogulca (inkunabuły). W epoce PRL dyrektor instytucji, ks. Feliks Lenort, sprowadzał do księgozbioru pozycje zakazane przez władze komunistyczne. W 2011 biblioteka liczyła ponownie około 200.000 woluminów.
Charakterystyka zbioru[edytuj | edytuj kod]
Książnica jest jedną z trzech najbardziej cenionych tego typu w Polsce, po bibliotekach KUL i UKSW, a korzystają z niej uczeni z terenu całego kraju. Jest jedyną w Polsce, przy której funkcjonuje własne wydawnictwo. Szczególnie bogate są zbiory dotyczące religioznawstwa i innych wyznań niż rzymsko-katolickie. Bardzo obfity jest również zbiór pozycji na temat judaizmu, historii i kultury żydowskiej.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- MAJ, Klejnot bez oprawy, w: Życie Uniwersyteckie, nr 5(212)/2011, UAM Poznań, s.20, ISSN 1231-8825
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- strona Biblioteki (wersja archiwalna). teologia.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-07)]. – dostęp 27.8.2014
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Katolicka Agencja Informacyjna: Poznań: Wydział Teologiczny będzie miał nową bibliotekę. [dostęp 2014-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)].