Bichon frise
 Bichon frise | |
| Inne nazwy |
Bichon à poil fries, Tenerife Dog, Biszon kędzierzawy |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa |
5-6 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa IX, Sekcja 1, |
| AKC |
Non-sporting |
| ANKC |
Grupa 1 (Toys) |
| CKC |
Grupa 6 – Non-Sporting Dogs |
| KC(UK) |
Toy |
| NZKC |
Toy |
| UKC |
Grupa 8 – Companion Dog |
| Wzorce rasy | |
Bichon frise – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych. Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy[2]. i jest uznany za rasę francusko-belgijską. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów użytkowych[3].
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec średniowiecza był dobrze znany we Włoszech i Francji. Na Teneryfę został sprowadzony przez Hiszpanów. W 1934 roku ustalono wzorzec rasy[1]. Współcześnie cieszy się popularnością m.in. w Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii jako pies rodzinny. Wyglądem jest zbliżony do swojego krewniaka biszona bolońskiego.
Pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]
Pielęgnacja wymaga gruntownego szczotkowania dwa razy w tygodniu oraz raz na miesiąc kąpieli. Końce spiralnie skręconych włosów podcina się do odpowiedniej formy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 41. ISBN 83-7073-122-8.
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.