Bitwa pod Adrianopolem (1365)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Adrianopolem (1365)
Wojny bizantyńsko-osmańskie
Ilustracja
Meczet w Edirne
Czas

lata 60. XIV wieku

Miejsce

Adrianopol

Wynik

zwycięstwo Osmanów

Strony konfliktu
Cesarstwo Bizantyńskie Osmanowie
Dowódcy
nieznany Murad I
Siły
30 000 45 000
Straty
11 000 2 800
Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
41°40′00,1200″N 26°34′00,1200″E/41,666700 26,566700

Bitwa pod Adrianopolem – starcie zbrojne, które miało miejsce w latach 60. XIV wieku. Bitwa zakończyła się strategicznym zwycięstwem Osmanów dowodzonych przez sułtana Murada I.

Przebieg samej bitwy nie jest znany ze względu na szczupłość kronikarskich zapisków z obu stron. Nieznana jest ani liczebności wojsk (można tylko przypuszczać, że były znaczne, ze względu na obecność sułtana), ani strat obu stron i imienia dowódcy wojsk bizantyńskich.

W wyniku starcia wojska tureckie pokonały armię bizantyńską. Dzięki temu zwycięstwu Turcy Osmańscy zajęli pogranicze Bałkanów i mogli rozpocząć ostateczną likwidację otoczonego ze wszystkich stron i ograniczonego do Konstantynopola i najbliższych okolic Cesarstwa, jak również podbój Serbii i Bułgarii.

Po wygranej bitwie Turcy natychmiast zajęli Adrianopol i przenieśli tam swoją stolicę, co było zgodne z ich polityką podbojów na terytorium europejskim. Przemianowany na Edirne Adrianopol stanowił stolicę Imperium Osmańskiego aż do zdobycia Konstantynopola w roku 1453, ale jeszcze w przeddzień wyprawy wiedeńskiej Kara Mustafy buńczuki wojenne zatykano przed pałacem sułtańskim w Adrianopolu, z czego wynika, że miasto pełniło rolę wojennej stolicy imperium znacznie dłużej. Stolica Bizancjum przetrwała jeszcze prawie sto lat, ponieważ Turcy zostawili Konstantynopol na boku, kierując się na Bałkany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]