Bitwa pod Kinburn (1855)
 |
Ten artykuł od 2022-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| wojna krymska | |||
 Francuska litografia przedstawiająca jeden ze zniszczonych fortów (1855) | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Kinburn | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo Brytyjczyków i Francuzów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
| 46°33′40″N 31°31′27″E/46,561111 31,524167 | |||
Bitwa pod Kinburn – starcie zbrojne, które miało miejsce w końcowej fazie wojny krymskiej. 17 października 1855 roku połączona flota brytyjsko-francuska podjęła zwycięską walkę z rosyjskimi fortecami usytuowanymi u ujścia Dniepru, w tym z fortecą Kinburn na skraju Cypla Kinburskiego (przy limanie Dniepru i Bohu – estuarium Dniepru na terenie dzisiejszej Ukrainy).
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Chociaż bitwa nie miała wpływu na wynik kończącej się wojny, jest godna uwagi ze względu na jeden z pierwszych w historii przypadków bojowego użycia okrętów pancernych[1]. Zapewniły one sprzymierzonej flocie stosunkowo szybki i łatwy sukces. W ciągu czterogodzinnej walki francuskie okręty zniszczyły wrogie baterie i chroniące je fortyfikacje. Mimo iż same otrzymały w międzyczasie wiele trafień, dzięki opancerzonym kadłubom nie poniosły większych strat. Starcie to, wespół z bitwą pod Synopą, miało decydujący wpływ na wycofanie z użycia przez nowoczesne marynarki wojenne okrętów o drewnianej konstrukcji.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jack Greene, Alessandro Massignani, Ironclads at war: the origin and development of the armored warship, 1854 - 1891, Pennsylvania: Combined Publ, 1998, s. 27, ISBN 978-0-938289-58-6 [dostęp 2023-11-12].