Biwojno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Biwojno (Biwoyno) − polski herb szlachecki, odmiana herbu Mogiła.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czarnym mogiła szara, pod którą krzyż złoty.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb po raz pierwszy pojawia się u Wojciecha Wijuka Kojałowicza w Nomenclatorze (1656, reprint 1905). Przedstawione jest tam tylko bezbarwne godło, stylizowane na znak runiczny. Podług Kojałowicza, przysługiwać miał rodzinie Biwojno (Biwoyno) w oszmiańskiem[2]. Rekonstrukcje barw i klejnotu podał dopiero Juliusz Karol Ostrowski[3].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten, jako herb własny, przysługiwał tylko jednej rodzinie herbownych:

Biwojno (Biwoyno).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Wojciech Wijuk Kojałowicz: Ks. Wojciecha Wiiuka Kojałowicza Herbarz szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego zwany Nomenclator. Kraków: 1905 (reprint), s. 36.
  3. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 23.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]