Przejdź do zawartości

Bocheński II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Bocheński II
Herb Bocheński II

Bocheński II − polski herb szlachecki, odmiana herbu Rawicz z nobilitacji galicyjskiej.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu złotym na niedźwiedziu czarnym, panna w sukni błękitnej i koronie złotej z rozpuszczonymi włosami i wzniesionymi rękoma.

Nad tarczą dwa hełmy w koronach z klejnotami: nad pierwszym pomiędzy dwoma rogami jelenimi pół niedźwiedzia czarnego, wspiętego, z różą czerwoną w prawej łapie w lewo, nad drugim 4 pióra strusie, złote i błękitne na przemian.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1849 braciom Feliksowi, Kazimierzowi, Franciszkowi, Wiktorynowi i Julianowi Bocheńskim przez Franciszka Józefa[2].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bocheński.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 25.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]