Bogusz (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bogusz − polski herb szlachecki, znany z jedynego wizerunku pieczętnego.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu trzy miecze w gwiazdę z grotami strzał na końcach ostrzy.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Pieczęć Jana Bogusza z 1565 roku[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten, jako herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:

Bogusz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 35.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]