Bolesław Koskowski

Bolesław Koskowski
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1870 ; Tyszowce
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1938 ; Warszawa
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet w Brukseli
Uczelnia	Szkoła Nauk Politycznych w Warszawie
Stanowisko	senator I kadencji (1922–1927)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach

Bolesław Koskowski (ur. 20 maja 1870 w Tyszowcach, zm. 23 stycznia 1938 w Warszawie) – polski ekonomista, dziennikarz, publicysta, senator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do szkół średnich uczęszczał w Zamościu i Chełmie oraz do Gimnazjum Męskiego w Lublinie. Studiował na Uniwersytetach Warszawskim i Wrocławskim. Na Uniwersytecie w Brukseli uzyskał licencjat w zakresie nauk ekonomicznych i doktorat. Od 1890 należał do tajnej Ligi Polskiej. W latach 1896–1899 był członkiem Komisji Krajowej Ligi Narodowej w Królestwie Polskim. Należał do tajnego Koła Wydawniczego Towarzystwa Oświaty Narodowej. Od 1889 był dziennikarzem „Gazety Lubelskiej” i „Głosu”. Związany był w tym czasie z Narodową Demokracją. Od 1892 zamieszczał w „Głosie” publikacje o problematyce ekonomicznej i społecznej. Odszedł z redakcji w 1899, kiedy to „Głos” zmienił orientację polityczną na socjaldemokratyczną. W latach 1892–1895 publikował artykuły o treściach krajoznawczych i etnograficznych na łamach „Przeglądu Tygodniowego”. W 1898 przeszedł do „Gazety Polskiej”, a od 1906 był jej redaktorem naczelnym. Od 1905 pracował w „Kurierze Warszawskim”, będąc m.in. korespondentem w Berlinie i Petersburgu. W 1906 został skazany na cztery miesiące wieży za oszczerstwo^[1]. W latach 1915–1917 był w Komitecie Redakcyjnym Międzypartyjnego Koła Politycznego (jako bezpartyjny). W latach 1916–1917 zasiadał w radzie miasta Warszawy. W latach 1922–1927 był senatorem z listy Związku Ludowo-Narodowego. Wykładał w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie, był prezesem Związku Dziennikarzy RP.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 190-3-19)^[2].

Na początku 1939 w Kościele Zbawiciela w Warszawie została ustanowiona tablica upamiętniająca B. Koskowskiego^[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Wawrzyn Akademicki (4 listopada 1937)^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Skazany na 4 miesiące wieży. „Nowości Illustrowane”. Nr 24, s. 2, 16 czerwca 1906.
↑ Cmentarz Stare Powązki: STEFANJA KOSKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-06] .
↑ Ku czci znakomitego publicysty. „Światowid”. Nr 7, s. 6, 1939.
↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za zasługi dla dobra literatury”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Koskowski, Niebezpieczeństwo niemieckie. Kraków 1907.
Ś. p. dr Bolesław Koskowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 19 z 26 stycznia 1938. [dostęp 2015-10-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Skazany na 4 miesiące wieży. „Nowości Illustrowane”. Nr 24, s. 2, 16 czerwca 1906.

[2] Cmentarz Stare Powązki: STEFANJA KOSKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-06] .

[3] Ku czci znakomitego publicysty. „Światowid”. Nr 7, s. 6, 1939.

[4] M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za zasługi dla dobra literatury”.

[1]

[2]

[3]

[4]