Bonarowa (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bonarowa (Bonerorum, Hibryda, Ibryda, Chlebiński) – herb szlachecki.

Na tarczy dzielonej w słup w polach: prawym srebrnym i lewym czerwonym lilia podwójna - czarna z prawej i srebrna z lewej. Nad hełmem w koronie rycerz zbrojny z prawej srebrny, z lewej czarny, trzymający dwie chorągwie - w prawej ręce czarną, w lewej białą.

  • Najwcześniejsze wzmianki:

Pierwsza wzmianka z XV wieku - pochodzi z Flandrii[1].

Andracki, Andradzki, Bal, Bonar, Bonarowicz, Chlebiński, Wichliński[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Cz. 2, Warszawa 1906, s.27
  2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.