Bonin (powiat łobeski)
Na mapach: 
53°36′04″N 15°39′47″E/53,601111 15,663056
53°36′04″N 15°39′47″E/53,601111 15,663056| wieś | |
 Kościół | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
29-38[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (03.01.2018[3]) |
114 |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
73-150[4] |
| Tablice rejestracyjne |
ZLO |
| SIMC |
0778410 |
Położenie na mapie gminy Łobez  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łobeskiego  | |
| 53°36′04″N 15°39′47″E/53,601111 15,663056[1]
| |
Bonin (niem. Bonin[5]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Łobez. Według danych z 29 września 2014 r. wieś miała mieszkańców 118 mieszkających w 28 domach[6].
W latach 1818–1945 miejscowość administracyjnie należała do Landkreis Regenwalde (powiat Resko) z siedzibą do roku 1860 w Resku, a następnie w Łobzie[7]. W latach 1933 i 1939 miejscowość liczyła odpowiednio 331 i 273 mieszkańców[8].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Kalendarium[edytuj | edytuj kod]
- 1285 – pierwsza wzmianka o wsi.
- XIX w. – zbudowano dwór.
- ok. 1845 – Luis von Borcke fundatorem neogotyckiego kościoła.
- 1845 – odlano dzwony dla kościoła (średnica 55 cm).
- 1873 – właścicielem folwarku był Bernhard von Borcke.
- 1893–1903 – właścicielem folwarku był Wolff Degner Borcke.
- 1903–1917 – właścicielem folwarku był Claus Borcke.
- 1917–1919 – majątek przeszedł na rodzinę Kuster.
- od 1919 – właścicielem folwarku był Wiktor Forak.
- 1925 – liczba mieszkańców wynosiła 378 osób, w tym 194 mężczyzn.
- 1931 – powierzchnia majątku obejmuje 1814 ha.
- 1937 – zbudowano budynek szkoły.
- do 1945 – nauczycielem był Ernst Fritz.
We wsi znajdują się następujące atrakcje:
- Kościół św. Józefa – wzniesiony w 1845 r. w stylu neogotyckim na planie prostokąta bez wyodrębnionego prezbiterium. Ściany z kamienia narzutowego koronuje prosty gzyms ceglany. Dwukondygnacyjną wieżę o wys. 19 m zwieńczono barokowym hełmem z początku XVIII w. Z cennego wyposażenia należy wskazać manierystyczny ołtarz z XVII w. wraz z obrazem olejnym „Zdjęcie z krzyża” oraz ośmioboczną barokową ambonę z tego samego okresu.
- Zespół dworsko-parkowy, który oddzielony jest od wiejskich zabudowań niewielkim strumieniem, zwany bonińskim.
- Dwór myśliwski o cechach eklektycznych zbudowano w XIX w. Od frontu budowlę zdobi charakterystyczny ryzalit zwieńczony trójkątnym tympanonem i poprzedzony gankiem z czterema filarami i tarasem u góry. Obecnie obiekt wraz z dawnym folwarkiem wykorzystany jest jako zakład treningowy stada ogierów.
- Z dworem sąsiaduje park o charakterze leśnym. Wśród starodrzewu przeważają dęby, rosnące również przy dworze.
- Aleja starych dębów.
We wsi znajduje się świetlica wiejska prowadzona przez Łobeski Dom Kultury[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8125
- ↑ Mapa wysokości i głębokości
- ↑ Urząd Miejski w Łobzie: Katalog adresowy. Udostępnił: Inspektor Joanna Kardaś
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 80 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Gmina Łobez - Charakterystyka miejscowości. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-07)].
- ↑ Urząd Miejski w Łobzie. Katalog Adresowy. Dane na dzień 29.09.2014. Opracowała: Inspektor Joanna Kardaś
- ↑ Regenwalde
- ↑ Powiat Regenwalde - wykaz miejscowości - ludnośćl
- ↑ Łobeski Dom Kultury: Świetlice wiejskie. lobez-ldk.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Harbuz: Kalendarium ziemi i powiatu łobeskiego, „Łabuź”, Łobez 2007, ISSN 1509-6378.
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Sołectwa | |
| Miejscowości niesołeckie |
