Boris Nadieżdin
 2017 | |
| Data i miejsce urodzenia |
26 kwietnia 1963 |
|---|---|
| Deputowany do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej | |
| Okres |
od 18 stycznia 2000 |
| Przynależność polityczna | |
Boris Borisowicz Nadieżdin (ros. Борис Борисович Надеждин, ur. 26 kwietnia 1963 w Taszkencie) – rosyjski polityk, wykładowca, deputowany do Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej w latach 2000–2003, członek Rady Deputowanych w mieście Dołgoprudnyj (1990–1997 i od 2019). Wypowiada się przeciwko wojnie w Ukrainie[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Boris Nadieżdin, syn Borisa Nadieżdina i Galiny Bieleńkiej, urodził się w 1963 roku w Taszkencie. Po trzęsieniu ziemi w Uzbekistanie w 1966 roku rodzina przeniosła się do Dołgoprudnego pod Moskwą[2].
W 1985 ukończył Moskiewski Instytut Fizyczno-Techniczny, a w 1993 – Moskiewski Instytut Prawniczy[3].
W latach 1997–1998 był doradcą Borisa Niemcowa oraz Siergieja Kirijenki.
Kandydował w wyborach do Dumy Państwowej w 1995, 1999 i 2003 roku, ale dostał się jedynie w 1999.
W trakcie kadencji w latach 2000–2003 pełnił funkcję pierwszego zastępcy przewodniczącego frakcji „Sojusz Sił Prawicowych”. Był jednym z autorów projektów ustaw o Zgromadzeniu Konstytucyjnym, o partiach politycznych, o ograniczeniu liczby kadencji gubernatorów, o dowodach osobistych, o obywatelstwie oraz ordynacji wyborczej do Rady Federacji.
W latach 2008–2011 był członkiem partii Michaiła Prochorowa „Prawa sprawa” (ros. Правое дело).
Żonaty, ma czworo dzieci[4].
Kandydat w wyborach prezydenckich 2024[edytuj | edytuj kod]
31 października 2023 roku został ogłoszony jako kandydat partii „Inicjatywa Obywatelska” w wyborach prezydenckich w Federacji Rosyjskiej w marcu 2024 roku[5]. 28 grudnia 2023 roku Centralna Komisja Wyborcza zezwoliła Nadieżdinowi na zbieranie podpisów[6]. Będąc kandydatem wystawionym przez partię polityczną, musi zebrać 100 tys. podpisów z co najmniej 40 rosyjskich regionów pod swoją kandydaturą, aby znaleźć się na karcie do głosowania[7].
Niektórzy rosyjscy opozycjoniści, m.in. Michaił Chodorkowski, związani z Aleksiejem Nawalnym członkowie Fundacji Walki z Korupcją, Maksim Katz, wezwali swoich zwolenników do składania podpisów poparcia pod kandydaturą Nadieżdina[8][9].
23 stycznia 2024 ogłoszono zebranie wymaganych 100 tys. podpisów[10].
8 lutego 2024 Centralna Komisja Wyborcza odmówiła zarejestrowania jego kandydatury, uznając 9 tys. ze 105 tys. podpisów za nieważne[11].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wybory prezydenckie Rosji. Rośnie poparcie dla Nadieżdina. Kim jest ewentualny konkurent Putina? - Wiadomości - polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ Дикие кошки Бориса Надеждина [online], AiF, 2 sierpnia 2002 [dostęp 2024-01-23] (ros.).
- ↑ Boris Nadieżdin [online], Lenta.ru [dostęp 2024-01-23] (ros.).
- ↑ Кто такой Борис Надеждин и почему о нём говорят. Главное из биографии [online], secretmag.ru [dostęp 2024-01-23] (ros.).
- ↑ Jest pierwszy konkurent Władimira Putina w wyborach prezydenckich [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ ЦИК допустила Бориса Надеждина до сбора подписей [online], Новая газета Европа, 24 grudnia 2088 [dostęp 2024-01-23].
- ↑ Putin moves a step closer to a fifth term as president after Russia sets 2024 election date [online], AP News, 7 grudnia 2023 [dostęp 2024-01-23] (ang.).
- ↑ Wybory prezydenckie w Rosji. Kolejki chętnych do poparcia kandydatury Nadieżdina [online], Bankier.pl, 23 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ В оппозиции РФ призывают ставить подписи за Надеждина – DW – 21.01.2024 [online], dw.com [dostęp 2024-01-23] (ros.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, W Rosji niezależny kandydat na prezydenta zebrał 100 tys. podpisów [online], wilno.tvp.pl [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ Mateusz Czmiel, Nadieżdin nie zmierzy się z Putinem. "Nie został dopuszczony" [online], wiadomosci.wp.pl, 8 lutego 2024 [dostęp 2024-02-08] (pol.).