Przejdź do zawartości

Branislav Đurđev

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Branislav Đurđev
Бранислав Ђурђев
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1908
Sremski Karlovci

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1993
Nowy Sad

Alma Mater

Uniwersytet w Belgradzie

Doktorat

1952
Uniwersytet w Belgradzie

Branislav Đurđev (serb. Бранислав Ђурђев; ur. 4 sierpnia 1908 w Sremski Karlovci, zm. 26 lutego 1993 w Nowym Sadzie) – serbski historyk[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1934 roku ukończył studia historyczne i filologię orientalną na Wydziale Filozoficznym w Uniwersytetu w Belgradzie. W 1952 roku na tej samej uczelni uzyskał stopień naukowy doktora. W ramach działalności naukowej zajmował się historią osmańskiego panowania na ziemiach południowosłowiańskich, ze szczególnym uwzględnieniem terenów Serbii i Czarnogóry. W latach 1939–1941 i 1946–1950 był kustoszem Muzeum Narodowego w Sarajewie. W latach 1950–1957 był profesorem Uniwersytetu w Sarajewie (Wydział Filozoficzny). Na emeryturę przeszedł w 1973 roku[1].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

(opracowano na podstawie materiału źródłowego[1])

  • Turska vlast u Crnoj Gori u XVI i XVII veku (1953)
  • Uloga crkve u starijoj istoriji srpskog naroda (1964)
  • Postanak i razvitak brdskih, crnogorskih i hercegovačkih plemena (1984)
  • Jugoslovenske zemlje pod turskom vlašću (do kraja XVIII vijeka) (pośmiertnie, 2005).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Đurđev, Branislav – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-08-19]. (chorw.).