Bóbr II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bóbr II – polski herb szlachecki.

Blazonowanie[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy dwudzielnej w słup, obramowanej srebrem, obitej złotymi gwoździami, w polu I błękitnym na gałęzi pnia bóbr w lewo, w II czerwonym strzała zakończona czarnym orlim ogonem. W klejnocie trzy pióra strusie.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany 21 maja 1842 Szymonowi Bobrowskiemu.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bobrowski

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]