Przejdź do zawartości

Błękitnik górski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błękitnik górski
Sialia currucoides[1]
(Bechstein, 1798)
Ilustracja
samiec
Ilustracja
samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

drozdowate

Podrodzina

klarnetniki

Rodzaj

Sialia

Gatunek

błękitnik górski

Synonimy
  • Motacilla s. Sylvia Currucoides Bechstein, 1798[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     poza sezonem lęgowym

     występuje przez cały rok

Błękitnik górski[4] (Sialia currucoides) − gatunek małego ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Nie jest zagrożony.

Odgłos nawoływania przypomina delikatne fju, śpiew wysokie tyrlikanie czer czer.

Błękitnik górski jest jednym z symboli stanów: Idaho[6] oraz Nevada[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Osobnik dorosły waży ok. 30 g, osiągając długość od 16 do 20 cm. Błękitniki górskie odznaczają się jasnym ubarwieniem podbrzusza i czarnymi oczami. Dorosłe samce mają cienkie dzioby, turkusowo-niebieskie upierzenie, jaśniejące od spodu. Dorosłe samice są szare, z ciemnymi niebieskimi skrzydłami i ogonem. Jesienią podgardla i piersi samic uzyskują zabarwienie czerwono-pomarańczowe. Ich boki pokrywa wówczas upierzenie brązowawe, które kontrastuje z bielą spodniej strony ogona.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest ptakiem migrującym. Zimę spędza w Meksyku, w południowo-zachodnich i południowo-środkowych Stanach Zjednoczonych, resztę roku na zachodnich terenach Stanów Zjednoczonych i Kanady, aż po Alaskę[2]. Osobniki z północy migrują na południe obszaru swojego występowania. Osobniki żyjące na południu zasiedlają wciąż te same tereny. Część populacji migruje w okresach zimowych na tereny położone niżej. Typowym środowiskiem występowania gatunku są łąki i hale położone powyżej 1500 m n.p.m.

Odżywianie

[edytuj | edytuj kod]

Ptaki te odżywiają się owadami, na które polują, nurkując nagle z powietrza. Odżywiają się też owocami. Mogą też, szczególnie w okresie zimowym, całym stadem polować na koniki polne. Błękitniki zaglądają do karmników, w których znajdują żywy pokarm w postaci robaków, jagody czy orzeszki.

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Środowiskiem, w którym gniazdują błękitniki górskie, są otwarte tereny na zachodzie Ameryki Północnej, wraz z terenami górskimi, aż po Alaskę. Budują gniazda w istniejących zagłębieniach bądź w budkach lęgowych. Tworzą związki monogamiczne. Samce śpiewają, siedząc na bezlistnych gałęziach. Ma to miejsce w godzinach porannych, zaraz po wschodzie słońca. To zazwyczaj samice budują gniazdo. Jajka są barwy jasnoniebieskiej, bez plam, czasami białe. Jednorazowo w gnieździe wysiadywanych jest od 4 do 5 jaj. Wysiadywanie trwa do 14 dni. Po wykluciu młode pozostają w gnieździe ok. 21 dni. Oboje rodzice opiekują się potomstwem.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje błękitnika górskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na około 6 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3]. Wzrost liczby osobników zawdzięcza się przygotowywaniu budek lęgowych przez właścicieli ziemskich w Stanach Zjednoczonych. Istniało niebezpieczeństwo drastycznego zmniejszenia się populacji w wyniku działalności rolniczej człowieka.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sialia currucoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Mountain Bluebird (Sialia currucoides). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
  3. a b Sialia currucoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Myadestinae Baird,SF, 1864 - klarnetniki (wersja: 2020-02-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-19].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Thrushes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
  6. State Bird. www.sos.idaho.gov. [dostęp 2013-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ang.).
  7. Nevada State Emblems. www.leg.state.nv.us. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]