Canadian Open 1975
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
16 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce | ||||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
142 | |||
| Rozegrane mecze |
15 | |||
Canadian Open 1975 – profesjonalny turniej nie-rankingowy snookera rozgrywany w lecie 1975[1] w Toronto. Był to turniej zaproszeniowy, w którym brało udział 8 zawodników ze statusem amatora i 8 zawodowców[2]. Turniej odbywał się w Toronto, podobnie, jak wszystkie inne turnieje tej serii. Pula nagród wynosiła 4,366 funtów[1]. Był to drugi turniej nie-rankingowy rozgrywany pod tą nazwą. Zwycięzcą zawodów był Alex Higgins, który pokonał w finale Johna Pulmana 15 do 7 (finał był rozgrywany w nietypowym formacie lepszy z 29 frame'ów)[3].
Drabinka turniejowa[3][edytuj | edytuj kod]
| Last 16 Lepszy z 17 frame'ów |
Ćwierćfinały Lepszy z 17 frame'ów |
Półfinały Lepszy z 17 frame'ów |
Finał Lepszy z 33 frame'ów | |||||||||||||||
 Cliff Thorburn |
5 | |||||||||||||||||
| Joe Lapello |
3 | Cliff Thorburn |
8 | |||||||||||||||
 Willie Thorne |
5 | Willie Thorne |
6 | |||||||||||||||
| Dave Ridge |
1 | Cliff Thorburn |
8 | |||||||||||||||
| Graham Miles |
5 | Graham Miles |
5 | |||||||||||||||
| Tom Regina |
2 | Graham Miles |
8 | |||||||||||||||
| Gabe Tarini |
5 | Gabe Tarini |
1 | |||||||||||||||
| Julien St Dennis |
4 | Cliff Thorburn |
8 | |||||||||||||||
 Dennis Taylor |
5 | Dennis Taylor |
6 | |||||||||||||||
| Fred Pepper |
1 | Dennis Taylor |
8 | |||||||||||||||
| Eddy Agha |
5 | Eddy Agha |
3 | |||||||||||||||
| Bill Werbeniuk |
1 | Dennis Taylor |
8 | |||||||||||||||
| Alex Higgins |
5 | Alex Higgins |
6 | |||||||||||||||
| Mike Evans |
2 | Alex Higgins |
8 | |||||||||||||||
| John Virgo |
5 | John Virgo |
3 | |||||||||||||||
| Tino Malo |
4 | |||||||||||||||||
Breaki stupunktowe turnieju[edytuj | edytuj kod]
W zawodach padło aż 18 breaków 100-punktowych[1].
Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]
Statystyki ćwierćfinałów[1][edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 3 | 37,50% |
|
|
Kanada | 3 | 37,50% |
|
|
Irlandia Północna | 2 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 64 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 16
- Najwyższe zwycięstwo: 9-7
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów[3][edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Irlandia Północna | 2 | 50,00% |
|
|
Anglia | 1 | 25,00% |
|
|
Kanada | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 27 (30)
- Średnia liczba partii w meczu: 13,50
- Najwyższe zwycięstwo: 8-5
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d cuetracker.net canadian masters/1975. [dostęp 2018-07-10]. (ang.).
- ↑ cajt.pwp.blueyonder – archiwum. [dostęp 2018-07-09]. (ang.).
- ↑ a b c Eric Hayton: Cuesport Book of Professional Snooker. Rose Villa Publications, 2004, s. 146. ISBN 978-0954854904.