Przejdź do zawartości

Carl-Gustaf Rossby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl-Gustaf Rossby
ilustracja
Państwo działania

Szwecja, Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1898
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1957
Sztokholm

Specjalność: meteorologia

Carl-Gustaf Arvid Rossby (ur. 28 grudnia 1898 w Sztokholmie, zm. 19 sierpnia 1957 tamże) był meteorologiem szwedzkim i amerykańskim. Pierwszy wyjaśnił ruch długich fal w atmosferze ziemskiej za pomocą metod mechaniki cieczy. Fale te noszą jego nazwisko.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Meteorologią i oceanografią zainteresował się pracując dla Vilhelma Bjerknesa w Uniwersytecie Sztokholmskim i w Uniwersytecie w Lipsku. W 1922 roku wrócił do Sztokholmu i zaczął pracować w Szwedzkim Instytucie Meteorologiczno-Hydrologicznym i uczestniczył jako meteorolog w wielu ekspedycjach oceanicznych. W 1926 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych i zaczął pracować w Amerykańskim Biurze Pogodowym (ang. U.S. Weather Bureau) w Waszyngtonie. W 1928 założył pierwszy wydział meteorologii w Stanach Zjednoczonych w MIT (ang. Massachusetts Institute of Technology). Zajmował się wtedy termodynamiką atmosfery, turbulencją i oddziaływaniem pomiędzy atmosferą i oceanem.

W 1938 otrzymał obywatelstwo amerykańskie i został jednym z dyrektorów w Biurze Pogodowym. W 1940 został szefem wydziału meteorologii w Uniwersytecie w Chicago. Zajmował się wtedy teorią fal długich i opisem prądu strumieniowego.

Podczas II wojny światowej zorganizował kursy dla meteorologów wojskowych. Po wojnie zajął się metodami prognozy pogody za pomocą komputerów. W 1947 został jednym z dyrektorów Instytutu Meteorologii w Uniwersytecie w Sztokholmie.

Od 1954 do śmierci w 1958 rozwijał chemię atmosfery.

Amerykańskie Towarzystwo Meteorologiczne przydziela rokrocznie medal imienia Carla-Gustafa Rossby’ego. Jest to najwyższe wyróżnienie meteorologiczne.

Wielkości i zjawiska nazwane na jego cześć:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]