Carl Adalbert Herrmann
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
Carl Adalbert Herrmann (ur. 24 kwietnia 1791 w Opolu jako Carolus Ignatius Albertus Hermann[1], zm. 14 kwietnia 1845 we Wrocławiu[2]) – niemiecki artysta malarz.
Jego ojcem był Ignatz Herrmann, kominiarz, który następnie uzyskał stanowisko skarbnika miejskiego[3]. Celem nauki malarstwa Carl wyjechał do Pragi, gdzie uczył się u Josepha Berglera. Naukę kontynuował w Dreźnie w tamtejszej Hochschule für Bildende Künste Dresden (Wyższej Szkole Sztuk Pięknych), gdzie został uczniem Moritza von Retzscha[4]. Od 1814 r. ponownie zamieszkał w swoim rodzinnym mieście[5]. Dzięki stypendium rządu pruskiego, od jesieni 1817 do wiosny 1820, przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie, studiując tamtejsze dzieła malarskie i wiążąc się z nazareńczykami, w tym z Johannem Overbeckiem[6]. Po powrocie do Opola pracował jako artysta malarz, ale z powodu małej liczby zamówień został w 1826 r. zmuszony do przeprowadzki do Wrocławia, gdzie przez szereg lat także miał trudności z utrzymaniem się. W 1834 otrzymał posadę nauczyciela rysunku w dwóch wrocławskich gimnazjach: św. Elżbiety i św. Marii Magdaleny. W 1836 został profesorem gimnazjalnym[7]. Był jednym z założycieli Breslauer Künstler-Verein (Wrocławskiego Stowarzyszenia Artystów), organizatorem wielu wystaw wrocławskich malarzy[8].
We wrześniu 1820 ożenił się z Johanną z d. Jackel; mieli córki Marię i Annę[9].
Specjalizował się w portretach (pozował mu m.in. papież Pius VII), a także w kopiach dzieł słynnych dawnych włoskich malarzy, w tym Rafaela[10]. Malował również obrazy o tematyce religijnej[11]. W latach 1815-1834 prowadził dziennik, współcześnie przechowywany w Archiwum Państwowym w Opolu, jego część, pod tytułem "Carla Herrmanna zbiór receptur różnych", archiwum wydało w 2019 r.[12]
Dzieła Herrmanna znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego we Wrocławiu (rysunek "Martwa natura z saganem i warząchwią", 1818), Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu (zbiór rysunków z lat 1818, 1819), Biblioteki Narodowej (zbiór rysunków, w tym kopie obrazów mistrzów włoskich)[13], Muzeum Śląska Opolskiego (rysunek "Portret ojca artysty", 1823), a także w katedrze opolskiej (obraz "Koronacja Najświętszej Marii Panny", 1828, zachowany)[14] i kościele św. Jana Chrzciciela w Cieplicach-Zdroju (6 obrazów przedstawiających świętych i obraz „Anioł Stróż" (1821-1823, zachowane)[15]. Kopia obrazu Rafaela "Madonna Tempi" pędzla Herrmanna, namalowana przed 1830, znajduje się w Nowej Oranżerii w Poczdamie[16], a "Portret rodziny ziemiańskiej Engel" z 1832, jest w zbiorach berlińskiego Niemieckiego Muzeum Historycznego[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Blach-Margos M., 2019: Życie i twórczość Carla Ignatza Adalberta Herrmanna. Wyd. Arch. Państw. w Opolu, s. 6
- ↑ Kapałka R., 2015: Znani i nieznani z regionu – przewodnik biobibliograficzny Carl Ignatz Adalbert Hermann, malarz z Opola. Bibliotekarz Opolski, 3, strona 79 [1]
- ↑ Kapałka 2015, str. 77
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 6
- ↑ Kapałka 2015, str. 78
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 7, 8, 10
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 11
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 12
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 10, 17, 18
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 9, 11
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 10, 13
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej [2]
- ↑ Kozak A., 2018: Lata nauki i studiów Carla Adalberta Herrmanna (1791 - 1845). W: Sztuka dawnego Opola (red. Czechowicz B., Filipczyk J., Kozieł A.). Wyd. Muzeum Śląska Opolskiego, s. 146, 150, 157
- ↑ Blach-Margos 2019, s. 13
- ↑ Kapałka 2015, str. 78
- ↑ Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg [3]
- ↑ Deutsche Digitale Bibliothek [4]