Cecylia Działyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cecylia Działyńska
Ilustracja
Herb
Ogończyk
Rodzina

Działyńscy herbu Ogończyk

Data i miejsce urodzenia

16 września 1836
Wysocko

Data i miejsce śmierci

24 maja 1899
Poznań

Ojciec

Adam Tytus Działyński

Matka

Celestyna Zamoyska

Cecylia Działyńska (ur. 16 września 1836 w Wysocku, zm. 24 maja 1899 w Poznaniu) – filantropka, badaczka historii[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Celestyny z Zamoyskich i Tytusa Działyńskiego, piąte i przedostatnie dziecko pary[3].

Kształciła się w domu rodzinnym i za granicą, głównie we Francji i Anglii. Znała łacinę, języki francuski, angielski i hiszpański. Przejawiała zainteresowanie naukami przyrodniczymi, historią i muzyką (biegle grała na klawikordzie), jeździła konno i pływała. Miała zdolności pisarskie. W młodości odbyła podróże po Francji, Anglii i Szkocji[3].

Zaangażowała się w działalność patriotyczną[1]. Wspierała środowisko skupione wokół Hotelu Lambert[3]. W czasie powstania styczniowego wspierała matkę i brata w zaopatrywaniu powstańców w broń, odzież i środki sanitarne[1]. W tym czasie zachorowała na gościec pacierzowy, który był przyczyną jej niepełnosprawności. Rezultatu nie przyniosło intensywne leczenie w Czechach i Saksonii[3].

Fizyczne cierpienia wpłynęły na jej rozwój duchowy. W 1869 wstąpiła do III zakonu dominikanek. W dobrach rodzinnych planowała założyć klasztor, ale nie udało się to z powodu oporu władz pruskich. Twierdziła, że miewa stany mistyczne. W 1889 w Tarnowie opublikowano jej rękopis pt. Kartki z życia modlitwy. Publikacja była zarówno krytykowana, jak i broniona[3].

Częściowo wróciła do zdrowia i zaangażowała się w pracę filantropijną i literacką. Pisała krótkie życiorysy znanych postaci i artykuły w czasopismach. Publikowała głównie w „Kurierze Poznańskim” i „Niedzieli”. Napisała m.in. pracę pt. Niektóre szczegóły z Powstania Narodu Polskiego w roku 1830. Zebrane z różnych źródeł. Gromadziła materiały historyczne, np. dokumenty dotyczące udziału ojca w powstaniu listopadowym. Po jej śmierci trafiły do Biblioteki Kórnickiej[1][3].

Została pochowana w Kórniku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Działyńska, Cecylia | Archiwum Kobiet [online], archiwumkobiet.pl [dostęp 2023-03-24].
  2. Cecylia hr. Działyńska z Działynia h. Ogończyk [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-24].
  3. a b c d e f g Joanna Nowak, Cecylia Działyńska (1836–1899) – konserwatywna emancypantka, „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej”, 2016, s. 115–141, ISSN 0551-3790 [dostęp 2023-03-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]