Cent (muzyka)
| Układ | |
|---|---|
| Wymiar |
|
| Jednostka | |
| Jednostka podstawowa |
![{\displaystyle \mathrm {[ct]} }](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6b2c4baabdbe7e880b9015112166a0653a57471f)
Cent, oznaczenie ct – jednostka miary w muzyce, oznaczająca jedną setną interwału półtonu temperowanego (najmniejszej odległości między dźwiękami w systemie temperowanym)[1][2]; stosunek dwóch częstotliwości równy ()[1][3].
![{\displaystyle {\sqrt[{1200}]{2}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6b986b7c5e3577d1d7a161a19c847c57c2950812)
Przykładowo, jeden półton temperowany to , oktawa – [2], komat – od do [4], komat pitagorejski [5].
Cent został wprowadzony do akustyki przez Alexandra Johna Ellisa w 2. połowie XIX wieku[3].
Przykładowy interwał – sekunda mała
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Baculewski et al. 2006 ↓, s. 144.
- ↑ a b Drobner 1997 ↓, s. 107.
- ↑ a b Pilch i Toporowski 2014 ↓, s. 27.
- ↑ Pilch i Toporowski 2014 ↓, s. 32.
- ↑ Pilch i Toporowski 2014 ↓, s. 34.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Baculewski et al.: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.
- Mieczysław Drobner: Instrumentoznawstwo i akustyka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997. ISBN 83-224-0469-7.
- Marek Pilch, Marek Toporowski: Dawne temperacje. Podstawy akustyczne i praktyczne wykorzystanie. Katowice: Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego, 2014. ISBN 978-83-933403-8-5.