Przejdź do zawartości

Cerkiew św. Demetriusza w Suczawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Demetriusza
Biserica Sfântul Dumitru
Zabytek: nr rej. SV-II-m-A-05479.01
cerkiew
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Miejscowość

Suczawa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rumuński Kościół Prawosławny

Wezwanie

św. Demetriusza

Wspomnienie liturgiczne

26 października

Położenie na mapie okręgu Suczawa
Mapa konturowa okręgu Suczawa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Demetriusza”
Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Demetriusza”
Ziemia47°38′47,3″N 26°15′41,0″E/47,646472 26,261389

Cerkiew św. Demetriusza – ozdobiona freskami z wewnątrz oraz z zewnątrz cerkiew z pierwszej połowy XVI w. znajdująca się w Suczawie w północnej Rumunii, na Bukowinie.

Cerkiew została wzniesiona w latach 1534–1535 za sprawą hospodara mołdawskiego Piotra Raresza. Zbudowana została na typowym dla tutejszych cerkwi tego okresu planie trójkonchowym, zwieńcza ją wieża-latarnia ponad nawą świątyni (posiadająca archaiczną już wówczas dekorację ceramiczną). W latach 1537–1538 została ozdobiona monumentalnymi freskami zewnętrznymi, z których do naszych czasów dotrwały jednak jedynie wyblakłe sceny na ścianie południowej, przedstawiające akatyst oraz Drzewo Jessego. Również freski wewnętrzne zachowały się do naszych czasów częściowo: w przedsionku się nie zachowały, w przednawiu zostały mocno zniszczone wskutek pożaru z XIX w., jedynie freski nawy są dobrze zachowane (znajduje się tu m.in. obraz wotywny z przedstawieniem Piotra Raresza).

Ponad wejściem do świątyni znajduje się płaskorzeźba z herbem Mołdawii podtrzymywanym przez dwa włoskie renesansowe putta.

Obok cerkwi stoi potężna wieża (dzwonnica), wzniesiona w latach 1560–1561 z fundacji hospodara Aleksandra Lăpușneanu. Również i na niej znajduje się płaskorzeźba z herbem Mołdawii.

Tuż obok znajdują się także resztki dworu hospodarskiego zbudowanego przez Aleksandra Dobrego na początku XV w.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • W. Korsak, J. Tokarski, Rumunia, Pascal 2004, s. 205.
  • Ł. Galusek, M. Jurecki, A. Dumitru, Rumunia. Mozaika w żywych kolorach, Bezdroża 2004, s. 153.
  • M. Jurecki, Bukowina. Kraina łagodności, Bezdroża 2001, ss. 189–190.
  • R. Brykowski, T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Rumunii, Ossolineum 1979, ss. 80, 84.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]