Cerkiew Najświętszego Serca Jezusa w Dobrej
kościół parafialny | |||||||||||
Elewacja południowa | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Sieniawa | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu przeworskiego | |||||||||||
50°11′52,5″N 22°41′10,4″E/50,197917 22,686222 |
Cerkiew Najświętszego Serca Jezusa w Dobrej – murowana parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Dobrej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Według regestru poborowego już na jakiś czas przed 1515 rokiem istniała w Dobrej cerkiew. W 1596 roku była unia brzeska, do której cerkwie wstępowały w różnym zakresie czasu, według własnego uznania. Parochia w Dobrej w 1628 roku była nadal prawosławna, dopiero w 1651 roku jest wzmiankowana jako greckokatolicka. W 1868 roku parochia posiadała 2279 wiernych (w tym: Dobra – 1332, Dobcza – 810, Ścieżki Czerwonowolskie – 137).
W 1880 roku zbudowano murowaną cerkiew w miejscu starszej drewnianej. Podczas I wojny światowej cerkiew została uszkodzona, a w 1921 roku została wyremontowana. Parochia posiadała 32 morgi pola. W 1930 roku istniało w Dobrej Apostolstwo Modlitwy, a w Dobczy istniała czytelnia „Proswity”. W 1939 roku parochia Dobra posiadała 2852 wiernych (w tym: Dobra – 1763, Dobcza – 927, Ścieżki Czerwonowolskie – 162). Parochia greckokatolicka istniała do 1945 roku.
Parafia należała do dekanatu jarosławskiego, po I wojnie światowej do sieniawskiego. Obok cerkwi znajduje się zbiorowy grób ukraińskich mieszkańców wsi, zamordowanych 10 stycznia 1946 roku.
Po wojnie cerkiew została zaadaptowana na kościół rzymskokatolicki.
- Parochowie w Dobrej
- do 1786: Jan Chotyniecki (paroch w Sieniawie i adm.-komendarz w Dobrej).
- 1786–1799: Klemens Chudziński.
- 1799: Jan Witoszyński (administrator).
- 1799–1802: Bazyli Głuszkiewicz.
- 1803: Andrzej Monastyrski (paroch w Cieplicach i adm. w Dobrej).
- 1803–1839: Jan Łazurkiewicz[1].
- 1840–1842: Michał Łazurkiewicz (paroch w Cieplicach i adm. w Dobrej).
- 1840–1842: Aleksander Kopyściański ("wikariusz").
- 1842–1874: Józef Eques de Wańkowicz[2].
- 1851–1855. Emil Czyczytowicz (administrator).
- 1855: Józef Gwozdowicz (administrator).
- 1848: Jan Łazurkiewicz (wikariusz).
- 1849: Sylwester Prociński (wikariusz).
- 1873: Antoni Terlecki (wikariusz).
- 1874–1907: Roman Pasieczyński[3].
- 1907–1935: Iwan Prokop (dziekan Sieniawski)[4].
- 1935–1945: Jan Cicuła[5].
-
Elewacja frontowa
-
Widok od strony prezbiterium
-
Dzwonnica
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Graeco Catholicae Premisliensis pro Anno Domini M.D.CCC.XXX. (str. 29) [dostęp 2018-01-29]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Graeco Catholicae Premisliensis pro Anno Domini MDCCCXLIII. pbc.rzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)]. (str. 27) [dostęp 2018-01-31]
- ↑ Shimatism’ Vsego Klira Katolikov’ Obradu Grečesko-Ruskogo Eparhij Peremyskoj na God’ ot’ Rožd. Hr. 1874 (str. 153) [dostęp 2018-01-31]
- ↑ Shimatism’ Vsego Klira Greko-Katoličeskogo Eparhij Soedinenyh’ Peremyskoj, Samborskoj i Sânockoj na God’ ot’ Rozd. Hr. 1908 (str. 451) [dostęp 2018-01-31]
- ↑ Šematism greko-katolic’kogo duhovenstwa zlučenih eparhij peremis’koï, sanbire’koï i sânic’koï na rik božij 1936. pbc.rzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-04)]. (str. 102) [dostęp 2018-01-31]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dmytro Błażejowśkyj, Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828–1939), Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X
- Apokryf Ruski. Dobra