Cetbang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cetbang
Ilustracja
Zachowany egzemplarz Cetbangu
Państwo

 Indonezja

Producent

Majapahit

Rodzaj

armata

Zasada działania

wystrzeliwanie pocisków

Dane techniczne
Liczba luf

najczęściej 1-2

Wymiary
Długość

1-3 metry

Cetbang (także meriam kecil) – typ armat produkowany i używany przez państwa późnośredniowiecznej Indonezji i Malezji, głównie przez imperium Majapahitu[1][2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Dwulufowy cetbang w stylu zachodnim z dwoma działami na obrotowym wózku

Cetbang był obrotowym działem z długą rurą[3] i był wykonywany głównie z żelaza i brązu (który zapobiegał rdzewieniu armaty)[2][4]. Cetbang często był instalowany na małych jednostkach morskich - głównie penjajapach i lancaranach[3][4] oraz montowany na wózkach obrotowych[4]. Używało się go także jako działo w fortach[3]. Wyróżnia sie dwa typy cetbangu - cetbang w stylu wschodnim (starsza wersja) i zachodnim (nowsza wersja). Cetbang w stylu wschodnim ładowany był od przodu, a w stylu zachodnim od tyłu, gdyż miał komorę, do której wkładano pociski[4]. Cetbangi mogły wystrzeliwać zarówno pociski okrągłe jak i na przykład w kształcie strzały. Odnotowane są przypadki wystrzeliwania przez cetbangi materiałów podpalających. Broń miała długość od 1 do 3 metrów[4].

Historia używania[edytuj | edytuj kod]

Cetbang w stylu wschodnim[edytuj | edytuj kod]

Cetbang w stylu wschodnim pojawił się niedługo po inwazji Mongołów Kubilaj-Chana na Jawę i założeniu przez Radena Wijayę Majapahitu (najprawdopodobniej więc był inspirowany działami mongolskimi i chińskimi)[4]. Później był używany przez armie kolejnych władców imperium (Dżajanegara, Tribhuwana Widżajatunggadewi, Hajam Wuruk), którzy podbili większość obszaru archipelagu malajskiego, co przyczyniło się do rozpowszechnienia broni[4][5]. Według historycznych przekazów w bitwie pod Bubat (1357) wojska Majapahitu dowodzone przez Gajah Madę poniosły ciężkie straty w wyniku ostrzału z cetbangów wojsk królestwa Sundy. Cetbang w stylu wschodnim został jednak później wyparty przez inne bronie przybyłe na archipelag z państw Indii oraz Chin, a także świata muzułmańskiego.

Cetbang w stylu zachodnim[edytuj | edytuj kod]

Cetbang w stylu zachodnim wywodzi się najprawdopodobniej z tureckiej armaty Prangi, która pojawiła się w Indonezji w XV wieku[6]. Broń była używana między innymi podczas oblężenia Malakki przez Portugalczyków oraz późniejszych walk muzułmańskich państw oraz Majapahitu z przybyłymi do Indonezji Portugalczykami, Hiszpanami i Holendrami, a także podczas walk wewnętrznych na archipelagu. Z czasem broń wyszła z użytku.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Museum Talagamanggung, MUSEUM TALAGA MANGGUNG: MERIAM CETBANG [online], MUSEUM TALAGA MANGGUNG, 27 marca 2017 [dostęp 2023-06-18] (indonez.).
  2. a b Cannon | Indonesia (Java) | Majapahit period (1296–1520) [online], The Metropolitan Museum of Art [dostęp 2023-06-18] (ang.).
  3. a b c Cannons of the Malay Archipelago [online], www.acant.org.au [dostęp 2023-06-18].
  4. a b c d e f g MENGENAL CETBANG / MERIAM KERAJAAN MAJAPAHIT DARI JENIS , TIPE DAN FUNGSINYA ~ KOMPILASITUTORIAL.COM [online] [dostęp 2023-06-18] (indonez.).
  5. Thomas Stamford Raffles, History of Java., London, J. Murray, 1830 [dostęp 2023-06-18].
  6. Muhammad Averoes, Antara Cerita dan Sejarah: Meriam Cetbang Majapahit. Jurnal Sejarah, 2020, s. 89-100 [dostęp 2023-06-18] (indonez.).