Char caj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Char caj (mong. хар цай; dosłownie: czarna herbata) – sposób parzenia herbaty w Mongolii. Herbata zaparzana jest przez gotowanie w wodzie. Do herbaty tej może być dodawana sól a w okresach zimowych kawałki tłuszczu, owczego łoju lub masła. W Mongolii zwyczajowo szanowanego gościa nie częstuje się czarną herbatą, gdyż uważa się to za znak poniżenia.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andráas Póna-Tas, „Mongolia, śladami nomadów”, Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1965, str. 52.