Charles Lavigerie
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Arcybiskup Kartaginy | |||
Okres sprawowania |
1884-1892 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
2 czerwca 1849 | ||
Nominacja biskupia |
16 marca 1863 | ||
Sakra biskupia |
22 marca 1863 | ||
Kreacja kardynalska |
27 marca 1882 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
22 marca 1863 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Charles Martial Allemand Lavigerie (ur. 31 października 1825 w Bajonnie, zm. 26 listopada 1892 w Algierze) – francuski duchowny, kardynał, założyciel zakonu Misjonarzy i misjonarek Afryki (zwanych białymi od koloru habitu).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Został mianowany biskupem w Nancy we Francji, w 1866 przyjął kolonialną archidiecezję w Algierze rezygnując z awansów w swojej ojczyźnie. W 1882 roku został pierwszym kardynałem Afryki, w 1884 roku papież Leon XIII mianował go arcybiskupem Kartaginy i prymasem Afryki. Pragnął, by za wszelką cenę Afrykańczycy pozostali sobą. Pod groźbą grzechu śmiertelnego zabronił misjonarzom używania języków europejskich. Prowadził krucjatę przeciwko niewolnictwu. Był ważną osobistością w historii misji afrykańskich. Zmarł w wieku 67 lat.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 0000000073577258
- VIAF: 49227869
- LCCN: n79142678
- GND: 118570323
- BnF: 11911434q
- SUDOC: 026970694
- SBN: CUBV166502
- NLA: 35293763
- NTA: 069421536
- Open Library: OL2016581A
- PLWABN: 9810659847605606
- NUKAT: n97071658
- J9U: 987007301882005171
- PTBNP: 535650
- ΕΒΕ: 242962
- BLBNB: 000264531
- LIH: LNB:Npi;=B3
- WorldCat: lccn-n79142678