Charles Seeger

Charles Seeger
Imię i nazwisko	Charles Louis Seeger
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1886 ; Meksyk
Pochodzenie	amerykańskie
Data i miejsce śmierci	7 lutego 1979 ; Bridgewater
Gatunki	muzyka ludowa
Zawód	etnomuzykolog

Charles Louis Seeger^[1]^[2] (ur. 14 grudnia 1886 w Meksyku, zm. 7 lutego 1979 w Bridgewater w stanie Connecticut^[1]^[2]) – amerykański etnomuzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Harvard University, który ukończył w 1908 roku^[1]^[2]. Od 1910 do 1911 roku przebywał w Niemczech, gdzie był dyrygentem w Kolonii^[1]^[2]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych wykładał w latach 1912–1919 na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley^[1]^[2]. W kolejnych latach uczył w Nowym Jorku w Institute od Musical Art (1921–1935) i New School for Social Research (1931–1935)^[1]^[2]. Od 1935 roku działał w Waszyngtonie, gdzie pracował w administracji rządowej jako konsultant muzyczny Resettlement Administration (1935–1937) i zastępca dyrektora Federal Music Project of the Work Progress Administration (1937–1941)^[1]^[2]. Od 1941 do 1953 roku był dyrektorem sekcji muzycznej Unii Panamerykańskiej^[1]^[2]. Nadzorował prowadzenie badań terenowych na obszarze Ameryki Północnej i Ameryki Łacińskiej, których owocem był wydany wspólnie z jego drugą żoną Ruth Crawford Seeger oraz J.A. Lomaxem i Alanem Lomaxem zbiór Folk Song: USA^[1].

W 1930 roku założył New York Musicological Society, w 1934 roku przekształcone w American Musicological Society, którego w latach 1930–1934 i 1945–1946 był prezesem^[1]^[2]. Pełnił funkcję przewodniczącego American Society for Comparative Musicology (1935) i Society of Ethnomusicology (1960–1961)^[1]^[2]. W latach 1960–1970 wykładał w Institute of Ethnomusicology na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles^[1]^[2].

Był zwolennikiem uniwersalnej muzykologii, obejmującej zakresem swojego badania wszystkie kultury muzyczne świata^[1]. Opracował kompleksowy diagram o nazwie „Konspekt źródeł procesu muzykologicznego”, obejmujący różne czynniki mające wpływ na muzykę, począwszy od właściwości akustycznych dźwięków po koncepcje opracowane w ramach danej tradycji historycznej^[1]. Uważał, że muzykę i idiomy muzyczne należy definiować z perspektywy społecznej^[1]. Rozróżnił zapis preskryptywny, czyli plan wykonania utworu, od zapisu deskryptywnego, czyli transkrypcji etnomuzykologicznej stanowiącej raport z danego wykonania^[1]. Od lat 30. XX wieku stosował do zapisu muzycznego melograf^[1].

Jego synem był muzyk Pete Seeger^[2].

Prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1]^[2]

Harmonic Structure and Elementary Composition (Berkeley 1916; wspólnie z E.G. Stricklenem)
Music and Recreation (Waszyngton 1940)
Folk Song: USA (Nowy Jork 1947, 2. wyd. zrewid. 1975; wspólnie z Ruth Crawford Seeger, J.A. Lomaxem i Alanem Lomaxem)
Music and Society: New World Evidende of Their Relationship (Waszyngton 1953)
Studies in Musicology, 1933–1975 (Berkeley 1977)
Essays for a Humanist: An Offering to Klaus Wachsmann (Nowy Jork 1977, redaktor)
Studies in Musicology II, 1929–1979 (Berkeley 1994, red. Ann M. Pescatello)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 210–211. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3269. ISBN 0-02-865530-3.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 210–211. ISBN 978-83-224-0865-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3269. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]