Chinojeż
Mesechinus | |||
Ognev, 1951[1] | |||
Chinojeż dauryjski (M. dauuricus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
chinojeż | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Erinaceus dauuricus Sundevall, 1842 | |||
Gatunki | |||
|
Chinojeż[2] (Mesechinus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeży (Erinaceinae) w obrębie rodziny jeżowatych (Erinaceidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3][4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 120–267 mm, długość ogona 12–46 mm, długość ucha 16–48 mm, długość tylnej stopy 28–47 mm; masa ciała 112–1100 g[4][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1951 roku rosyjski zoolog Siergiej Ogniow na łamach czasopisma Biułletienʹ Moskowskogo obszczestwa ispytatielej prirody[1]. Na gatunek typowy Ogniow wyznaczył (oryginalne oznaczenie) chinojeża dauryjskiego (M. dauuricus).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Mesechinus: gr. μεσος mesos ‘środkowy, pośredni’[7]; εχινος ekhinos ‘jeż’[8].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[9][6][3]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[10] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Mesechinus wangi | He Kai, Jiang Xuelong & Ai Huaisen, 2018 | gatunek monotypowy | Chińska Republika Ludowa (rezerwat przyrody Gaoligongshan) | DC: 17,7–24 cm DO: 1,4–1,8 cm MC: 336–451 g |
NE | ||
Mesechinus miodon | (O. Thomas, 1908) | gatunek monotypowy | Chińska Republika Ludowa (wschodnia Ningxia i północne Shaanxi) | DC: 12–22 cm DO: 2,5–436 cm MC: 230–750 g |
NE | ||
Mesechinus dauuricus | (Sundevall, 1842) | chinojeż dauryjski | gatunek monotypowy | Rosja (Zabajkale na wschód do górnego biegu rzeki Amur), środkowa i wschodnia Mongolia oraz północna i środkowa Chińska Republika Ludowa | DC: 24–27 cm DO: 2,6–3,4 cm MC: 1–1,1 kg |
LC | |
Mesechinus hughi | (O. Thomas, 1908) | chinojeż mandżurski | gatunek monotypowy | Chińska Republika Ludowa (południowe Gansu, południowe Shaanxi, Shanxi, południowy Henan oraz północno-wschodni i południowo-wschodni Syczuan) | DC: 14,8–23 cm DO: 1,2–2,4 cm MC: 112–750 g |
LC | |
Mesechinus orientalis | Shi Zifan, Yao Hongfeng, He Kai, Bai Weipeng, Zhou Jiajun, Fan Jingyi, Su Weiting, Nie Wenhui, Yang Shuzhen, Onditi, Jiang Xuelong & Chen Zhongzheng, 2023 | gatunek monotypowy | wschodnia Chińska Republika Ludowa (południowe Anhui i północno-zachodni Zhejiang) | DC: 17,6–19,8 cm DO: 1,6–2,7 cm MC: 299–414 g[11] |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszej Chińskiej Republice Ludowej[12]:
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b С.И. Огнёв. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 56 (1), s. 8, 1951. (ros.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 61. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 22. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e T. Best: Family Erinaceidae (Hedgehogs and Gymnures). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 326–327. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mesechinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-30].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 405. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 154.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 88.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-05]. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
- ↑ Z. Shi, H. Yao, K. He, W. Bai, J. Zhou, J. Fan, W. Su, W. Nie, S. Yang, K.O. Onditi, X. Jiang & Z. Chen. A new species of forest hedgehog (Mesechinus, Erinaceidae, Eulipotyphla, Mammalia) from eastern China. „ZooKeys”. 1185, s. 143-161, 2023. DOI: 10.3897/zookeys.1185.111615. (ang.).
- ↑ Z. Yang & D. Liu. On the mammalian fauna at Koloshan near Chungking, Szechuan. „Bulletin of the Geological Society of China”. 30 (1), s. 47, 1951. DOI: 10.1111/j.1755-6724.1950.mp30001006.x. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).