Przejdź do zawartości

Ciemna Wola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciemna Wola
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Bartoszyce

Liczba ludności (2022)

68[2]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-214[3]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0470390

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ciemna Wola”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ciemna Wola”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ciemna Wola”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bartoszyce, na dole znajduje się punkt z opisem „Ciemna Wola”
Ziemia54°10′43″N 20°50′23″E/54,178611 20,839722[1]

Ciemna Wola (niem. Dietrichswalde) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Jest to dawny majątek szlachecki, który w 1889 r. obejmował 454 ha ziemi. W 1935 roku w tutejszej szkole pracował jeden nauczyciel a uczęszczało do niej 52 uczniów. W 1939 roku we wsi było 244 mieszkańców.

Po 1945 r. majątek przekształcono w PGR. W 1983 r. było tu 8 domów (27 mieszkań) ze 117 osobami. Ulice były w tym czasie już oświetlone.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17429
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 168 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1