Ciemniasta Przełęcz
 Ciemniasta Przełęcz od strony Doliny Małej Zimnej Wody (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Ciemniasta Przełęcz (słow. Bránička, Veľká Bránička, niem. Große Kirchenscharte, węg. Nagytemplomcsorba) – wąska, ostro wcięta przełęcz znajdująca się w Zimnowodzkiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela ona masywy Ciemniastej Turni i Wielkiego Kościoła, leży w bezpośrednim sąsiedztwie Ciemniastej Igły i Dzwonnicy. Na Ciemniastą Przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników, szczególnie od strony Doliny Staroleśnej, stanowi dogodny dostęp do okolicznych wierzchołków.
Polska nazwa Ciemniastej Przełęczy pochodzi od Ciemniastej Turni, natomiast nazwy niemiecka i węgierska od Wielkiego Kościoła.
Historia
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Károly Fodor i Lajos Károly Horn, 28 czerwca 1908 r. – letnie,
- Jadwiga Pierzchalanka i Jerzy Pierzchała, 8 kwietnia 1937 r. – zimowe.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 118-122.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.