Ciołek Torelli
Ciołek Torelli (Ciołek III[1], Torelli) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[2]:
Na tarczy czterodzielnej w krzyż z polem sercowym, w polach I i IV srebrnych - wąż czarny w koronie złotej, pożerający dziecię, w II i III złotych - lew wspięty w koronie, w V czerwonym - wół srebrny.
Wersję taką przytoczył Tadeusz Gajl za Juliuszem Karolem Ostrowskim. Józef Szymański, mimo iż zna tę wersję (za Zygmuntem Wdowiszewskim), podważa ten wizerunek i rekonstruuje herb inaczej. Pole u niego jest dzielone w rosochę, ciołek znajduje się w polu prawym, dwa węże pożerające dziecię w lewym i dwa lwy kroczące w dolnym[3].
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Indygenat Pomponiuszowi Torelli de Montesclariculi z 11 marca 1569[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Torelli.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Ciołek Torelli z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ciołek3 [online], gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-05-30].
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 197. ISBN 83-7181-217-5.
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
