Claudia Llosa
.jpg)
| |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Claudia Llosa Bueno |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 2004 |
Claudia Llosa (ur. 15 listopada 1976 w Limie) – peruwiańska reżyserka, scenarzystka i producentka filmowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w 1976 jako córka inżyniera Alejandro Llosy Garcíi i włoskiej artystki Patricii Bueno Risso. Jest bratanicą pisarza-noblisty Mario Vargasa Llosy i reżysera Luisa Llosy[1].
Claudia Llosa studiowała medioznawstwo na Uniwersytecie Limeńskim (Universidad de Lima), a następnie pod koniec lat 90, przeniosła się do Madrytu. W latach 1998–2001 studiowała filmoznawstwo na tamtejszej uczelni filmowej Escuela TAI, gdzie zdobyła dyplom ze scenopisarstwa. Karierę zawodową rozpoczęła w Peru, pracowała w reklamie i w telewizji, założyła również własną firmę producencką o nazwie Vela Films[2].
Pod koniec studiów rozpoczęła pracę nad projektem Madeinusa, który zdobył nagrodę w kategorii najlepszy nieopublikowany scenariusz na MFF w Hawanie w 2003. Sam film, osadzony wśród społeczności peruwiańskich Indian, powstał w 2006 i był wielokrotnie nagradzany, m.in. na MFF w Mar del Plata i w Rotterdamie.
Kolejny film Llosy, Gorzkie mleko (2009), ponownie rozgrywał się wśród Indian, a na czele jego obsady stała znowu Magaly Solier. Obraz miał swoją premierę w konkursie głównym na 59. MFF w Berlinie, gdzie ostatecznie zdobył główną nagrodę Złotego Niedźwiedzia[3]. Był to pierwszy film peruwiańskiego reżysera zaprezentowany w oficjalnej selekcji tego festiwalu[4]. Obraz przyniósł później reżyserce także nominację do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
Anglojęzyczny debiut Llosy, Do nieba (2014), pomimo gwiazdorskiej obsady (Jennifer Connelly, Cillian Murphy, Mélanie Laurent) i premiery w sekcji konkursowej na 64. Berlinale, nie odniósł sukcesu. Rok po jego premierze reżyserka zasiadała w jury konkursu głównego na 65. MFF w Berlinie[5].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Reżyser
[edytuj | edytuj kod]Filmy fabularne
[edytuj | edytuj kod]- 2006: Madeinusa
- 2009: Gorzkie mleko (La teta asustada)
- 2014: Do nieba (Aloft)
- 2021: Bezpieczna odległość (Distancia de rescate)
Filmy krótkometrażowe
[edytuj | edytuj kod]Nominacje i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 59. MFF w Berlinie
- 2009: Złoty Niedźwiedź za film Gorzkie mleko
- MFF w Mar del Plata
- 2006: Nagroda Roberto-Tato-Miller w kategorii Najlepszy film latynoamerykański za film Madeinusa[8]
- MFF w Rotterdamie
- 2006: Nagroda FIPRESCI za film Madeinusa
- Sundance Film Festival
- 2006: nominacja do Nagrody Głównej Jury za film Madeinusa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ La teta asustada, de Claudia Llosa, gana el Oso de Oro en la Berlinale (hiszp.) (data dostępu 17 lutego 2009)
- ↑ La teta asustada na stronie berlinale.de (PDF 138 KB) (data dostępu: 15 lutego 2009)
- ↑ Berlinale 2009. Złoty Niedźwiedź dla filmu "La teta asustada". stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-17)]. na stopklatka.pl, artykuł z 14 lutego 2009 (data dostępu: 15 lutego 2009)
- ↑ Kuhlbrodt, Detlef: Die Reichen, die die Lieder der Armen stehlen. W: die tageszeitung, 13 lutego 2009, s. 26 (niem.) (data dostępu: 15 lutego 2009)
- ↑ Juries 2015. Berlinale. [dostęp 2019-03-01]. (ang.).
- ↑ Claudia Llosa. IMDb. [dostęp 2019-03-01]. (ang.).
- ↑ Claudia Llosa. Filmweb. [dostęp 2019-03-01]. (pol.).
- ↑ 21. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Mar del Plata (data dostępu: 15 lutego 2009)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Claudia Llosa w bazie IMDb (ang.)
- Claudia Llosa w bazie Filmweb
- Wywiad na temat filmu Madeinusa. cinemawithoutborders.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)]. na stronie cinemawithoutborders.com (data dostępu: 15 lutego 2009) (ang.)
- Kajetan Obarski: Claudia Llosa: Bóg nie patrzy