Clitocybe obsoleta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clitocybe obsoleta
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

lejkówka

Gatunek

Clitocybe obsoleta

Nazwa systematyczna
Clitocybe obsoleta (Batsch) Quél.
Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 216 (1872)

Clitocybe obsoleta (Batsch) Quél. – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1789 r. August Johann Georg Karl Batsch, nadając mu nazwę Agaricus obsoletus. Obecną nazwę nadał mu Lucien Quélet w 1872 r. Według Index Fungorum jest to takson niepewny[1]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 0,7–3,8 cm, początkowo wypukły, potem spłaszczony, na koniec lekko wklęsły, higrofaniczny. Brzeg bez prążkowań lub bardzo słabo prążkowany i tylko bardzo blisko brzegu. Powierzchnia gładka, szara, w stanie wilgotnym beżowo-brązowa, w stanie suchym kremowa do kremowobrązowej, środek tej samej barwy, czasami nieznacznie ciemniejszy[2].

Blaszki

Od przyrośniętych do zbiegających, rzadkie, początkowo kremowobiałe, później brudno kremowe, z blaszeczkami. Ostrza równe[2].

Trzon

Wysokość 2,5–3,2 cm, grubość 0,2–0,9 cm, cylindryczny, zakrzywiony. Powierzchnia kremowo-beżowa do brązowo-beżowej z białawymi, podłużnymi włóknami, podstawa z resztkami białawej grzybni z resztkami grzybni[2].

Miąższ

O silnym zapachu anyżu[2].

Cechy mikroskopowe

Podstawki maczugowate, czterozarodnikowe, ze sprzążkami, o wymiarach 18,8-26,5 × 4,4–8,0 μm. Bazydiospory elipsoidalne do cylindrycznych, gładkie, szkliste, z gutulami, 4,7-7,9 × 2,2–4,2 μm; Q = 1,4. Cystyd brak. Strzępki w skórce kapelusza równoległe, lekko zżelowane, z wyprostowanymi, pogiętymi i guzkowatymi zakończeniami[2].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Clitocybe obsoleta w Europie i Ameryce Północnej[3]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[4], ale został znaleziony w późniejszych latach[5].

Naziemny grzyb saprotroficzny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-05-03] (ang.).
  2. a b c d e Merino A. Demetrio, Clitocybe obsoleta [online], Micobotánica-Jaén [dostęp 2023-05-03] (hiszp.).
  3. Występowanie Clitocybe subspadicea na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-05-03] (ang.).
  4. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  5. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-05-03].