Cmentarz parafii św. Barbary w Dąbrowie Górniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz parafii św. Barbary
Państwo

 Polska

Miejscowość

Dąbrowa Górnicza

Adres

ul. Starocmentarna

Typ cmentarza

parafialny

Stan cmentarza

czynny

Data otwarcia

1891

Położenie na mapie Dąbrowy Górniczej
Mapa konturowa Dąbrowy Górniczej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz parafii św. Barbary”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz parafii św. Barbary”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz parafii św. Barbary”
Ziemia50°18′55″N 19°12′15″E/50,315278 19,204167
Strona internetowa

Cmentarz parafii św. Barbary – cmentarz położony w Dąbrowie Górniczej przy ul. Starocmentarnej w zachodniej części dzielnicy Staszic przy granicy z Sosnowcem. Jest to jedna z najstarszych nekropolii na terenie Dąbrowy Górniczej.

Do 1875 Dąbrowa Górnicza podlegała parafii św. Trójcy w Będzinie, rosnąca liczba mieszkańców sprawiła, że poczęto starania nad ustanowieniem kościoła parafialnego na miejscu, a razem z nim nad znalezieniem miejsca na urządzenie cmentarza. W 1887 dzięki wstawiennictwu inżyniera Wincentego Choroszewskiego, który był naczelnikiem Zachodniego Okręgu Górniczego władze tego okręgu przekazały nowo powstałej wspólnocie parafialnej teren położony pomiędzy kopalnią Reden, kopalnią Ignacy (później Mortimer) i hutą cynku Paulina, który od południa graniczył z Zagórzem. Cztery lata trwało oczekiwanie na otrzymanie pozwolenia na dokonywanie pochówków, pierwszych zmarłych pogrzebano dopiero w drugiej połowie 1891. Szybki rozwój Dąbrowy Górniczej i gwałtowny wzrost liczby mieszkańców sprawiły, że już w 1914 zapełniła się cała powierzchnia cmentarza. Cmentarz zamknięto dla tworzenia nowych miejsc, dokonywano pochówków tylko do już istniejących grobów. W 1957 administrowanie nekropolią przekazano parafii św. Barbary, na początku lat 70. urządzono kaplicę cmentarną pw. Św. Barbary, którą rozbudowano w 1985. W tym samym roku rozpoczęto szeroko zakrojone prace nad uporządkowaniem cmentarza, trwały one do 2005. W międzyczasie w 1990 umożliwiono dokonywanie pochówków w miejscu zniwelowanych grobów.

Pochowani[edytuj | edytuj kod]

  • Leopold Piwowar – członek komitetu budowy bazyliki;
  • Adam Piwowar – syn Leopolda, pierwszy prezydent miasta;
  • Julian Polcer – architekt, projektant kościoła św. Aleksandra w Dąbrowie Górniczej;
  • Kornel Kozłowski - pierwszy historyk zagłębiowskiego górnictwa;
  • Edwarda Miętka – bojownik PPS, zabity przez Kozaków w 1906;
  • mogiły powstańców styczniowych Aleksandra Popiela, Sołtyska i Mikołaja Dziubka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]