Przejdź do zawartości

Zagórze (Sosnowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagórze
Dzielnica Sosnowca
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Sosnowiec

Data założenia

1228 (pierwsza pisemna wzmianka)

Prawa miejskie

1967–1975

W granicach Sosnowca

1975

SIMC

943718

Populacja (2014)
• liczba ludności


39 242[1]

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

41-219, 41-220, 41-221

Tablice rejestracyjne

SO

Położenie na mapie Sosnowca
Mapa konturowa Sosnowca, u góry znajduje się punkt z opisem „Zagórze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zagórze”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zagórze”
Ziemia50°18′10″N 19°11′15″E/50,302778 19,187500
Strona internetowa
Kościół pw. św. Joachima

Zagórze – północna dzielnica Sosnowca, przeobrażona urbanistycznie w czasie budowy Huty Katowice w latach 70. oraz w latach 80. XX wieku[2]. W latach 1967–1975 samodzielne miasto w powiecie będzińskim, a następnie w 1975 r. włączone na podstawie decyzji administracyjnych do Sosnowca[3].

Graniczy od północy z Dąbrową Górniczą, od wschodu z Kazimierzem i Porąbką, od południa z Klimontowem i Sielcem, od zachodu ze Środulą, a od północnego zachodu z Będzinem.

W dzielnicy ma swoje źródła Potok Zagórski, a północno-zachodnią częścią przebiega droga krajowa nr 94, posiadająca na granicy z Dąbrową Górniczą węzeł drogowy z bezkolizyjnym skrzyżowaniem, od którego odchodzi droga wojewódzka nr 910.

Podział

[edytuj | edytuj kod]

Części dzielnicy i osiedla mieszkaniowe:

  • Józefów (do 1954 r. odrębna wieś, a w latach 1954–1975 w granicach miasta Zagórze)
  • Mortimer[4]
  • Kępa
  • Kolonia Mec
  • Pekin
  • Małe Zagórze
  • Osiedle Bohaterów Monte Cassino
  • Osiedle Kisielewskiego
  • Stare Zagórze - część Zagórza położona od Mecu do granicy z Dąbrową Górniczą
  • Zagórze Wschodnie (Osiedle Koszalińska, Ulica Lubelska, Ulica Radomska, Osiedle Lenartowicza, Osiedle 11 Listopada)
  • Osiedle Gwiezdna

Pochodzenie nazwy

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od rzeczownika zagórze, oznaczającego „miejsce położone za górą”[5]. W XIV i XV wieku nazwa wykazywała nieustaloną formę. Świadczą o tym zapisy: de Zagoricz (1379 r.), Zagorze (1389 r.), Zagorzicze (1437 r.) i Zagorze (1470–1480).

Historia

[edytuj | edytuj kod]
  • XI-XII w. - na Starym Zagórzu funkcjonuje osada produkcyjna - huta srebra i ołowiu[6].
  • XII–XIII w. – pierwsze wzmianki o osadzie w miejscu Zagórza[6].
  • 2 poł. XIV w. – właścicielami wsi byli bracia Mikołaj i Czader z rodu Gryfitów.
  • XV w. – osada stała się własnością Jana Zagórskiego.
  • 1666 r. – własność rodziny Mieroszewskich, nabyte przez starostę siewierskiego Krzysztofa Mieroszewskiego herbu Ślepowron.
  • 1864 r. – Zagórze stało się własnością Gustawa von Kramsta i jego spadkobierców, a następnie kapitału francuskiego tworzącego Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich[7].
  • 1 czerwca 1939 r. – uruchomiono pierwsze połączenie autobusowe na trasie Śródmieście SosnowcaDąbrowa Górnicza.
  • 15 lipca 1959 r. – nieudana próba zamachu na I sekretarza KC KPZR Nikitę Chruszczowa[8].
  • 3 grudnia 1961 r. – nieudana próba zamachu na I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułkę przy ówczesnej ul. Krakowskiej (później PKWN, dziś Szymanowskiego). Obydwa zamachy przygotował Stanisław Jaros umieszczając bombę zegarową przy trasie przejazdu dygnitarzy.
  • 1 stycznia 1967 r. – uzyskanie praw miejskich.
  • 1 czerwca 1975 r. – utrata statusu miasta, przyłączenie do Sosnowca[3].
  • 1978 r. – uruchomienie zajezdni autobusowej WPK Katowice zakład nr 8 (obecnie PKM Sosnowiec).
  • 28 października 1982 r. – uruchomienie połączenia tramwajowego ze Śródmieściem Sosnowca i Katowicami.
  • 1998 r. – zakończenie wydobycia węgla w Kopalni Węgla Kamiennego Porąbka-Klimontów.
  • 14 czerwca 1999 r. – przejazd papieża Jana Pawła II zagórskimi ulicami (Księdza Franciszka Blachnickiego, Generała Tadeusza Bora-Komorowskiego, Generała Mariusza Zaruskiego, Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego) na pobliski plac przy ulicy Gwiezdnej, na którym odbyła się msza zorganizowana w ramach VII pielgrzymki papieża do Polski[9].
Kapliczka rycerska w Sosnowcu
Kapliczka Matki Bożej Akowskiej
  • Dwór Mieroszewskich
  • Kościół św. Joachima
  • Grodzisko stożkowate z XIV-XV w. w miejscu rycerskiej siedziby należącej do rycerzy z rodu Gryfitów. Jego średnica to ok. 25 metrów, a wysokość ok. 7 m. Gródek powstał być może po 1228 roku gdy okoliczne tereny otrzymał Klemens z Ruszczy. W 2 poł. XIV wieku właścicielami wsi i gródka byli bracia Mikołaj i Czader także z rodu Gryfitów[11]
  • Kaplica Matki Bożej Akowskiej[12]
Zabytkowy Park Mieroszewkich

Parki i tereny zielone

Szkoły podstawowe i średnie[13]

[edytuj | edytuj kod]
Technikum nr 2 Architektoniczno - Budowlane
  • Szkoła Podstawowa nr 9 im. Marii Konopnickiej
  • Szkoła Podstawowa nr 23 z Oddziałami Dwujęzycznymi Szkoła Radości
  • Szkoła Podstawowa nr 38 im. Tadeusza Kościuszki (w strukturze ZSO 5)
  • Szkoła Podstawowa nr 39 im. Kornela Makuszyńskiego
  • Szkoła Podstawowa nr 40 (w strukturze ZSO 14)
  • Szkoła Podstawowa nr 46 im. Jana Kiepury
  • Szkoła Podstawowa nr 47 im. Jana Brzechwy
  • IX Liceum Ogólnokształcące im. Wisławy Szymborskiej
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 5
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 14
  • Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego
    • Technikum nr 2 Architektoniczno - Budowlane
    • Branżowa Szkoła I Stopnia nr 2
    • Branżowa Szkoła I Stopnia nr 3 Architektoniczno - Budowlana
    • Branżowa Szkoła I Stopnia Specjalna

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]
Park Kępa w Sosnowcu
Skatepark w Parku Kępa
  • Górnik Zagórze – klub powstał w 1945 r. Obecnie występuje jako Górnik Sosnowiec.
  • Naprzód Zagórze – klub powstał w 1917 r. Obecnie nie istnieje.
  • Sosnowiecki Klub Motocrossowy Moto Sosnowiec[15]
  • Stadion i hala sportowa
  • Skatepark
  • strzelnica sportowa
  • Klub sportowy JAS-FBG Sosnowiec

Urodzeni w Zagórzu

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lokalny Program Rewitalizacji Miasta Sosnowca na lata 2016 – 2023 [online].
  2. Tak rodziło się nowe Zagórze [online], Kurier Miejski, 9 października 2024 [dostęp 2024-10-09] (pol.).
  3. a b Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 maja 1975 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwach katowickim i opolskim. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-02-23].
  4. Mortimer [online], Kurier Miejski, 3 września 2019 [dostęp 2024-03-13] (pol.).
  5. K. Rymut, Nazwy miast Polski, Ossolineum 1987, s. 274.
  6. a b Dariusz Rozmus, Wczesnośredniowieczne zagłębie hutnictwa srebra i ołowiu na obszarach obecnego pogranicza Górnego Śląska i Małopolski: druga połowa XI-XII/XIII wiek, Dąbrowa Górnicza : Kraków: Muzeum Miejskie "Sztygarka" ; "Księgarnia Akademicka", 2014, s. 129 - 131, ISBN 978-83-7638-343-9 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  7. Grzegorz Onyszko: Huta cynku “Paulina” w Zagórzu – dzieje najdłużej pracującej huty cynku w Zagłębiu Dąbrowskim [online] [dostęp 2024-06-16] (pol.).
  8. Kurier Miejski, Zagórze, www.kuriermiejski.com.pl, marzec 2014 (3/388), s. 10, ISSN 1232-7395 [dostęp 2024-10-08] (pol.).
  9. Jan Paweł II w Sosnowcu [online], Kurier Miejski, 4 czerwca 2019 [dostęp 2024-03-13] (pol.).
  10. Uchwała nr 359/XXII/2012 Rady Miejskiej w Sosnowcu w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami Sosnowca na lata 2012-2015, [w:] dzienniki.slask.eu [online], Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego [dostęp 2023-12-24] (pol.).
  11. Stanisław Kołodizejski „Rezydencje obronne Gryfitów” s. 84.
  12. Sosnowiec - Tajemnicza kaplica w Zagórzu. Atrakcje turystyczne Sosnowca. Ciekawe miejsca Sosnowca [online], www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2024-03-13].
  13. Biuletyn Informacji Publicznej [online], www.bip.um.sosnowiec.pl [dostęp 2023-12-30].
  14. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-18].
  15. „MOTO Sosnowiec”. moto.sosnowiec.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-23)]..

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]