Cmentarz prawosławny w Oszczowie
50°33′21″N 24°02′58″E/50,555833 24,049444 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
1,2 ha |
| Liczba kwater cmentarnych |
brak podziału |
| Data otwarcia |
po 1875 |
| Data ostatniego pochówku |
1943 |
Położenie na mapie gminy Dołhobyczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
| 50°33′21″N 24°02′58″E/50,555833 24,049444
| |
Cmentarz prawosławny w Oszczowie – nekropolia prawosławna w Oszczowie, utworzona na potrzeby miejscowej parafii po 1875, użytkowana do końca II wojny światowej.
Historia i opis[edytuj | edytuj kod]
Data powstania cmentarza nie jest znana. Cmentarz został urządzony najprawdopodobniej po przemianowaniu unickiej cerkwi w Oszczowie na prawosławną wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875[1]. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców. Ostatnie datowane nagrobki pochodzą z 1943. W kolejnych latach został porzucony[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii znajdowało się ok. 20 nagrobków, wykonanych z żeliwa lub kamienia oraz 10 nagrobków betonowych[1]. Na początku w. XXI w. nagrobki żeliwne już nie istniały[2]. Na cmentarzu znajduje się również kilka mogił ziemnych, w tym jedna z metalowym krzyżem z II połowy XX w. Nagrobki na cmentarzu mają formę łacińskich i prawosławnych krzyży na postumentach lub słupach, znajdują się na nim również krzyże umieszczone bezpośrednio na ziemi, grobowce oraz poziome, ułożone na ziemi płyty. Nagrobki zdobione są gzymsami, tympanonami trójkątnymi, wolutami, płaskorzeźbami przedstawiającymi Chrystusa. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w języku cerkiewnosłowiańskim. Na cmentarzu rosną jesiony oraz klony, jak również krzewy czarnego bzu, bzu lilaka oraz śnieguliczki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.